Posted by
ഇഷാനി മെല്ലെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.. എനിക്ക് ഇരുന്നിടത്തു നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കണോ ഇരിക്കണോ എന്ന് തന്നെ അറിയാത്ത അവസ്‌ഥ ആയി. ഇഷാനി എന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ഭാവവും എനിക്ക് പിടികിട്ടിയില്ല.. അവൾക്കെന്താണ് പറയാൻ ഉള്ളതെന്ന് ഞാൻ ഓർത്തു… പക്ഷെ അവൾ എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കയ്യിൽ ഇരുന്ന ഒരു പൊതി അവൾ മെല്ലെ എന്റെ ഡെസ്കിലേക്ക് വച്ചിട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. ഞാൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ ആ പൊതി എടുത്തു ആരും കാണാതെ ശ്രദ്ധയോടെ അഴിച്ചു നോക്കി.. അതിനുള്ളിൽ ഞാൻ അവൾക്ക് സമ്മാനിച്ച സ്വർണ്ണപാദസ്വരമായിരുന്നു……
ഇഷാനി അത് തിരിച്ചു തന്നത് ഓർത്തു എന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ ആയി. അവളെ അതിൽ കുറ്റം പറയാൻ കഴിയില്ല എങ്കിലും ഞാനുമായി ഉള്ള എല്ലാം അവൾ അവസാനിപ്പിച്ചത് ഓർത്തപ്പോ വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി.. ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു പോകാൻ നേരം കൃഷ്ണ എന്നെ നോക്കി നിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ ബൈക്ക് പാർക്ക്‌ ചെയ്ത ബദാം മരത്തണലിൽ അവൾക്കൊപ്പം നടന്നു.. കൃഷ്ണ കാര്യം ഒന്നും അറിയാതെ പഴയത് പോലെ എന്നോട് പെരുമാറി.. എനിക്ക് ഇത് ഒരുപാട് പിടിച്ചു വക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. എല്ലാം കൃഷ്ണയോട് തുറന്നു പറയാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു… അവൾ ആണേൽ വളവളാ എന്ന് എന്തൊക്കെയോ കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നുണ്ട്. ലച്ചുവിന്റെ കാര്യമൊക്കെ ഇടയ്ക്കു കേക്കുമ്പോ എനിക്ക് പൊളിഞ്ഞു കേറി..
‘കൃഷ്ണ… എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്…’
ഒടുവിൽ രണ്ടും കല്പിച്ചു ഞാൻ കാര്യം പറയാൻ തുനിഞ്ഞു