ഇനിയീ പ്രായത്തിൽ… ?..
ചുറ്റുമുള്ള സമൂഹം… ?..
“ആഗ്രഹമുണ്ട് ഉണ്ണീ… പക്ഷേ…”
“ഉം… എനിക്കറിയാം… അതൊക്കെ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് ചിന്തിക്കാം…
ഇപ്പോ എനിക്കതൊന്നുമല്ല ആഗ്രഹം…”
“പിന്നെന്താടാ… ?”
“ പറയട്ടേ… ?”..
“ ഉം… പറ… എന്താ ഉണ്ണീടെ ആഗ്രഹം.?’
താൻ കരുതിയത് തന്നെ അവൻ പറയണേന്ന് സാവിത്രി ആഗ്രഹിച്ചു.
“എനിക്ക്… എനിക്കിപ്പോ കാണണം..”
അത് പറയുമ്പോ ഉണ്ണി കിതച്ചിരുന്നു..
“എന്ത്… ?”
മനസിലായെങ്കിലും സാവിത്രി ചോദിച്ചു..
“ എനിക്ക്… എനിക്കെന്റെ മോളെയൊന്ന് കാണണം… ഇപ്പത്തന്നെ….”
“ ഇപ്പഴോ… ?”
“ഉം… ഇപ്പോ….”
“അതെങ്ങിനെയാ ഉണ്ണീ… ?.
സമയം എത്രയായെന്നറിയോ… ?.
നാളെ… നാളെ പോരേ…
അതുമല്ല, ഇന്ന് നമ്മൾ കണ്ടതല്ലേ..?”..
“ ഇന്ന് കണ്ടത് എന്റൊപ്പം ജോലി ചെയ്ത ടീച്ചറിനെയല്ലേ…
എനിക്കിപ്പം കാണേണ്ടത് എന്റെ കാമുകിയേയാണ്…
എന്റെ സാവിത്രിക്കുട്ടിയെ…”
സാവിത്രിക്കും ആഗ്രഹമുണ്ട്..
ഇത്രയും കാലം ഉണ്ണി വെറുമൊരു പ്യൂണായിരുന്നു..
ഇന്നതല്ല..
ഇന്ന് തന്റെ മനസിൽ കുടിയേറിയവനാണവൻ.. തന്റെ കാമുകൻ..
അവനെയൊന്ന് കാണാൻ തനിക്കുമുണ്ട് ആഗ്രഹം..
പക്ഷേ ഈ സമയം… ?..
“എങ്ങിനെയാടാ നീ ഈ സമയത്തിങ്ങോട്ട്…
അത് വേണോ ഉണ്ണീ…?.
നാലഞ്ച് കിലോമീറ്ററില്ലേ… ?.
നാളെ കണ്ടാ പോരേടാ കുട്ടാ… ?”..
“പോര… ഞാനങ്ങോട്ട് വരുവാ…
മുറ്റത്തേക്കൊന്നും ഇറങ്ങണ്ട… ആ സിറ്റൗട്ടിലൊന്ന് നിന്നാ മതി… ഞാനൊന്ന് കണ്ടിട്ട് പൊയ്ക്കോളാം… “
അവന്റെ കൊതി എത്രത്തോളമുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി..
“ ഉണ്ണീ…ശ്രദ്ധിക്കണേടാ…”