മഹേഷ് വേഗം അകത്തേക്ക് കടന്നു വാതിലിനു നേർക്ക് നടന്നു.”മഹേഷ് അവിടെ നിൽക്കൂ” ഇന്ദിരാമ്മ ആജ്ഞാപിച്ചു. മഹേഷിന് മുൻപോട്ട് ചലിക്കാനായില്ല. ടവലിനു മുകളിലേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന ഉരുണ്ട മുലകൾ, കൊഴുത്ത തുടകൾ, കഴുത്തിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികൾ, ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മഹേഷിന്റെ മനസിൽ പതിഞ്ഞ ഈ കാഴ്ചകൾ ആയിരുന്നു അയാളെ പോകാൻ അനുവദിക്കാതിരുന്നത്.
ഇന്ദിരാമ്മ ധൃതി കാട്ടാതെ പതിയെ നടന്ന് അയാളുടെ പുറകിലെത്തി, “ചില കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനാണ് ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വിളിപ്പിച്ചത്, ആ കതക് ഒന്നടച്ചേക്ക്”. മഹേഷ് സംശയത്തോടെ അവരെ നോക്കി പിന്നെ കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. ഇന്ദിരാമ്മ ഭിത്തിയിലെ ചെറിയ അലമാര തുറന്ന് ഒരു ബോഡി ലോഷന്റെ കുപ്പിയെടുത്തു കൊണ്ട് കട്ടിലിനു നേരെ നടന്നു.
അവരുടെ കനത്ത നിതംബം തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്നത് കണ്ടു മഹേഷിന്റെ മനസ്സിൽ മിന്നലുകൾ അവ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിൽ തരംഗങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. “മഹേഷും ചാക്കോയും പണിക്കരെ എവിടുന്നാണ് കണ്ടു പിടിച്ചത്?, സത്യം പറയണം” ഇന്ദിരാമ്മയുടെ ശബ്ദം കനത്തു. മഹേഷ് മിണ്ടാതെ നിന്നതേയുള്ളു. ഇന്ദിരാമ്മ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് വലതു കാലെടുത്തു കട്ടിലിൽ വെച്ച് കുറച്ചു ലോഷൻ എടുത്ത് കാലിൽ തേച്ചു തുടങ്ങി.
അവർ കെട്ടിയിരുന്ന ടവൽ തുടയിൽ നിന്ന് പൊങ്ങി, അവർ കുനിഞ്ഞ് പാദത്തിൽ തൊട്ടപ്പോൾ അവരുടെ പുഷ്പദളങ്ങൾ മഹേഷ് മിന്നൽ പോലെ ഒന്നു കണ്ടു.”എന്താ നീ ഒന്നും പറയാത്തത്, അവിടെ ആ കസേരയിലിരിക്കൂ” വീണ്ടും അവർ കട്ടിലിൽ നിന്ന് കാൽ താഴെ വെച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.