“ഈ ഒരു ദിവസത്തിനായി കൂറേ നാളായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു…” എന്നായിരുന്നു ആ കത്തിൽ എഴുതിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അത് കണ്ടതും അവന്റെ ഒന്നും കൂടി വിരിഞ്ഞു. പെട്ടന് അവൾ തന്റെ പേര് വിളിക്കുന്നത് ഹൃതിക് കേട്ടത്, ഗിഫ്റ്റും ബാഗും എല്ലാം അവിടെ തന്നെ വെച്ച ശേഷം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി, കൂട്ടത്തിൽ അവന്ടെ ടേബിളിലേക്ക് അല്ലാത്തത് ഒഴിക്കെ ഉള്ള എല്ലാ ലൈറ്റും ഓഫ് ചെയുകയും ചെയ്തു. അവന്ടെ നടത്തിന്ടെ വേഗത കുറഞ്ഞു, അവൾ ആരുടെയോ കൈയും പിടിച്ച് അവിടെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.
“എടാ മനസ്സിലായിലെ… വിശ്വാ. സീനിയർ ആയിരുന്നു നിന്റെ. ഇവൻ ആണ് എന്റെ ബോയ്ഫ്രണ്ട്. ഞങ്ങൾ പിന്നെയും ഒരുമിച്ചു, പക്ഷെ ഇല്ലാത്തവനെയും ഉള്ള പോലെ ഇനി തെറ്റില്ല… പെട്ടന് തന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ ആണ് ഞങ്ങളുടെ പ്ലാൻ (T)” വളരെ സന്തോഷത്തോടു കൂടി അവൾ പറഞ്ഞു. ഓ മൈര്… ഇത്താനാണോ സർപ്രൈസ് മാങ്ങ തൊലി എന്നും പറഞ്ഞ് അവൾ സസ്പെൻസ് ഇട്ടത്. കുറച്ച് കഷ്ടപ്പെട്ട് ചിരി വരുത്തി കൊണ്ട് ഹൃതിക് അവന് കൈ കൊടുത്തു.
“നിന്റെ ചിലവ് ഇന്ന് ഇനി വേണ്ടടാ, പിന്നെ ഒരു ദിവസം ആകാം, ഇവൻ ഇന്ന് വന്ന് അല്ലെ ഉള്ളു (T)”
“ഞാൻ പറയാൻ മറന്നു, എന്റെ കുറച്ച് ഫ്രണ്ട് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു, എനിക്ക് അവരുടെ കൂടെ കുറച്ച് പ്ലാൻസ് ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഇന്നത്തെ പരിപാടി നമ്മക്ക് പിന്നെ എപ്പോഴെങ്കിലും (T)” അവൻ അവളോട് വെറുതെ പറഞ്ഞു.
“കൊഴപ്പം ഇല്ല. ഞങ്ങളും ഒന്ന് കരഞ്ഞിട്ട് ഒക്കെ…(T)” അവൾ പറഞ്ഞു. കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാതെ അവൾ യാത്ര പറഞ്ഞ് പോയി. സങ്കടത്തിനെ കാലും കൂടുതൽ ഇത് എന്ത് മൈർ എന്ന് ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു. അവൻ ബാഗ് എടുക്കാൻ ആയി തിരിച്ച് പോയി.