“എന്തുവാടെ ഇതു. നീ എന്റെ ഭാര്യയെ നോക്കി ദഹിപ്പിക്കുമോ.”
സലീം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല നാണത്തിൽ തല താഴ്ത്തി അകത്തേക്കു പോയി.
അവർ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു.
വിലാസിനി അവർക്കു വേണ്ട ഭക്ഷണം വിളമ്പി കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി.
അപ്പോഴും സലീംക്ക ഇടംകണ്ണിട്ടും, ഒളിഞ്ഞും, വിലാസിനിയെ നോക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ദേവൻ ഇതെല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചു ചിരി അടക്കി പിടിക്കാൻ പാട് പെട്ടു.
സലീം ഇക്കാനേ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല.അയാളുടെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യ അനുഭവമാണ്, വിലാസിനിയെ ഇത്ര അധികം അടുത്ത് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.മുൻപൊക്കെ തൊട്ടുകൂടാൻ പെറ്റത്ത ഒരു വിഗ്രഹം പോല്ലെ, ഒരല്പം ദൂരെ നിന്നു മാത്രമേ ഇവളെ സലീംക്ക നോക്കി നിന്നിട്ടൊള്ളു.
സലീം ഇടം കണ്ണിട് അവളെ നോക്കി. സാരി വിടവിൽ കൂടി അവളുടെ ആലില വയർ ദൃശ്യമായി. പുക്കിൽ ചുഴിക്കു താഴെ സാരിയുടെ മുന്താണ്ണി കുത്തിയിരിക്കുന്നു. സലീംകാ ചെറുതായി കുളിര് കൊണ്ട് വിറച്ചു. പരിസര ബോധം തിരിച്ചെടുത്തു ചുറ്റും നോക്കി.
അവിടെ ദേവൻ സലീമിനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ദേവൻ സലീമിന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ചുണ്ട് കടിച്ച് നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ എന്ന ഒരു ഭാവം കാണിച്ചു കളിയാക്കി .സലീംക്ക പിന്നെ അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കിയില്ല. പ്ലേറ്റ്ലേക്ക് നോക്കി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“സലീംക്ക കഴിക്, ഒരു ഇഡലി കൂടി ഇടട്ടെ,”
സലീമിനോട് അടുത്തു നിന്നു വിലാസിനി ചോദിച്ചു. ഇപ്പൊ വിലാസിനിയുടെ വയറും സലീം ഇക്കാന്റെ കണ്ണും സമാന്തര ശ്രേണ്ണിയിൽ ആണ്. ആ ആലിലവയറും, ചുഴിഞ്ഞ പുക്കിൾ കുഴിയും സലീംക്കക്ക് വ്യക്തമായി കാണാം.