മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി]

എപ്പൊഴോ മൂന്നു പെണ്ണുങ്ങളും എൻ്റെ ചുറ്റിലുമവിടെ ഇരുന്നു… റമ്മും കോളയും പാതി സ്ത്രീജനങ്ങളാണ് അകത്താക്കിയത്!

മീൻ കറി കൂട്ടിയുള്ള ഊണ്. ഞാൻ ശരിക്കുമാസ്വദിച്ചു…

വൈകുന്നേരമെണീറ്റപ്പോൾ എൻ്റെ വശത്തൊരു ഭാരം. കണ്ണുകൾ തുറന്നു. എന്നെയുറ്റു നോക്കുന്ന വലിയ കണ്ണുകൾ! അമ്മയെന്നെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു. നീയെന്നെ വിട്ടു പോവുമോടാ കണ്ണാ! ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.

ഞാൻ മലർന്നു കിടന്നു. മേത്തൊന്നുമില്ല. അമ്മപ്പെണ്ണിനെ വലിച്ചെൻ്റെ മേലേക്കിട്ടു… ബ്ലൗസും ഒറ്റമുണ്ടും മാത്രം.

അമ്മേ! ഞാനാ കവിളുകളിൽ തലോടി. ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ സത്യം പറയുമോ?

അമ്മ തലകുലുക്കി.

എത്ര നാളായി.. ഒരാണിൻ്റെയൊപ്പം? അച്ഛൻ്റെ കാര്യമല്ല. അമ്മ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഒന്നുമില്ല. ആ മുഖം ഞാനടുപ്പിച്ച് അമർത്തിയുമ്മവെച്ചു.

അമ്മയുടെ ആ വലിയ കണ്ണുകളെന്നെ നോക്കി. ഒരു പെണ്ണും ഇക്കാര്യം ആരോടും പറയില്ലടാ. എന്നാലും നീയെൻ്റെ ജീവനല്ലേടാ മോനേ! പതിനഞ്ചു വർഷത്തിൽക്കൂടുതലായെടാ! നിൻ്റെയമ്മയും ഒരു പെണ്ണല്ലേടാ? ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലിലിലാണ് അതവസാനിച്ചത്. ഞാനമ്മയെ പിന്നെയുമുമ്മവെച്ചു.

അന്ന് ഞാനെൻ്റെയമ്മയെ മുഴുവനായും അനുഭവിച്ചു. ആ അനുഭൂതികൾ വിവരിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല. കൊഴുത്ത ചന്തികൾ പിളർന്ന് ആ ഇറുക്കമുള്ള ഏനസ്സിലേക്കെൻ്റെ കുന്തമിറക്കി ആഞ്ഞടിച്ചപ്പോൾ… അമ്മയുടെ കരച്ചിലെൻ്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങിയപ്പോൾ….വർഷങ്ങളായി ഉള്ളിൽ അവശേഷിച്ചിരുന്ന അമർഷം.. സങ്കടം…എല്ലാമലിഞ്ഞു പോവണ പോലെ…

അടുത്ത ദിവസം. നിനക്കു നാളെ പോയേ പറ്റുവോടാ? അമ്മ ചോദിച്ചു. ഉം… ഞാൻ തലയാട്ടി.