മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി]

കുഞ്ഞാ! ഞാനെണീറ്റു. അഞ്ഞൂറ് ഏൽപ്പിച്ചു. പോയി ഒരു റമ്മും സോഡേം വാങ്ങീട്ടു വാ. ബാക്കി വെച്ചോ. പിന്നെ ആ ജിപ്സിയൊന്നു കഴുകിയിട്ടേരെ.

പിന്നേമങ്ങനെ കാരണവരുടെ റോളിൽ അഭിരമിച്ചവിടെ കിടന്നു.

ഉണ്ണീ! നനുത്ത സ്വരം. നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മപ്പെണ്ണ്. കുടിക്കാനെന്തെങ്കിലും? ഒരു നിമിഷം! ഇവിടം വിട്ടു പോണവരെ ഈ വീടിൻ്റെ നാഥൻ ഞാനായി എന്നു ഞാനറിഞ്ഞു.

ആ കള്ളുകുടം ഇങ്ങെടുക്കമ്മേ. പിന്നെ ഇത്തിരി ബീഫും.

കാരണവരായി പെരുമാറുന്നതിൻ്റെ സുഖം ഞാനന്നറിഞ്ഞു. നുരയുന്ന തണുത്ത ഇളം കള്ള്.. ഒപ്പം ചൂടുള്ള ഒലത്തിയ ബീഫ്. ആഹാ! മാടമ്പി ജീവിതം കൊള്ളാമല്ലോ!

അമ്മയെൻ്റെയടുത്തു വന്ന് അരമതിലിൽ തടിച്ച ചന്തിയമർത്തിയിരുന്നു.

ഉണ്ണീ! മൂപ്പത്തി എൻ്റെ ഇടം കയ്യാ മടിയിലേക്കെടുത്തു വെച്ചു മെല്ലെത്തലോടി. തുടയിടുക്കിന് എന്തൊരു ചൂട്!

നിനക്കു കൊറച്ചുനാളൂടെ കഴിഞ്ഞിട്ടു പോയാപ്പോരേടാ? സത്യം പറഞ്ഞാല് നിന്നെ കണ്ടിട്ട് ഈയമ്മയ്ക്കു മതിയായില്ലടാ.. മൂപ്പത്തീടെ സ്വരമിടറി.

അമ്മേ! ഞാൻ കള്ളുങ്കുടം ഒറ്റവലിക്കു കാലിയാക്കി. പിന്നെയെണീറ്റ് അമ്മയുടെ അടുത്ത് അരമതിലിൽ ഇരുന്നു. വലത്തേക്കൈ അമ്മേടെ അരയിൽച്ചുറ്റി എന്നോടടുപ്പിച്ചു. ഇടുപ്പിലെ കൊഴുപ്പിൻ്റെ മടക്കുകളിൽ എൻ്റെ വിരലുകൾ പുതഞ്ഞുതാണു.. അമ്മ ഒന്നു നിശ്വസിച്ച് എൻ്റെ തോളത്തേക്കു ചാഞ്ഞു…

എന്താണീ കാണണത്! ശിവ ശിവ! മനയ്ക്കൽ രാജനെപ്പോലും വരച്ച വരയിൽ നിർത്തണ പാർവ്വതീദേവിയാണോ ഇത്? ഞാനമ്മയെ അടക്കിപ്പിടിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു. ആ നിറുകയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു… അമ്മയുടെ ശ്വാസഗതി കൂടിയതു ഞാനറിഞ്ഞു… ഒരു വിതുമ്പൽ…