മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി]

സാരിയുടുത്ത ഒരു സ്ത്രീരൂപമെണീറ്റ് എന്നെയുറ്റു നോക്കി. നല്ല ഉയരം. തടിച്ച മുലകൾ. ഒതുങ്ങിയ അരയിൽ നിന്നും വിടർന്നൊഴുകുന്ന വീതിയേറിയ ഇടക്കെട്ട്. ആ മുഖത്തിനെന്തൊരഴക്…

ഉണ്ണീ! ഇമ്പമുള്ള സ്വരം വിറച്ചിരുന്നു. നീലക്കണ്ണുകൾ വിടർന്നിരുന്നു. മോനേ!

മീരേച്ചീ! എൻ്റെയൊച്ചയും ഇടറി…

ഞൊടികൾ!  കൊടുങ്കാറ്റുപോലെ മീരേച്ചിയെൻ്റെ നെഞ്ചിലമർന്നു… ഞാനാ കൊഴുത്ത സ്ത്രീയെ വാരിപ്പുണർന്നു. ഓ…എന്തൊരു മാർദ്ദവം! നേരിയ ചൂട്… ദൈവമേ! വീട്ടിലേക്കു വന്നത് എത്ര നന്നായി!

ന്നാലും ഈ ചേച്ചിയെ കാണാൻ നീയൊരുവട്ടമെങ്കിലും വന്നില്ലല്ലോടാ! ചേച്ചീടെ മിഴികൾ നനഞ്ഞൊഴുകി എൻ്റെ ഷർട്ടു കുതിർന്നു നെഞ്ചിലൊട്ടി…

കൊച്ചു ചെക്കനല്ലായിരുന്നോ! ചവിട്ടിപ്പുറത്താക്കിയവൻ! എങ്ങനെ എൻ്റേച്ചിയെ കാണാൻ വരും? ഉള്ളിലുയർന്ന തേങ്ങലടക്കി ആ ചെവിയിൽ ഞാൻ മന്ത്രിച്ചു…

ചേച്ചിയെന്നോടൊട്ടിയമർന്നു.. ആ മുഴുത്ത മുലകൾ എൻ്റെ നെഞ്ചിലുരഞ്ഞമർന്നു.. നീയിപ്പഴെങ്കിലും ഞാൻ വിളിച്ചതു കേട്ടല്ലോടാ… നന്ദി…. മൃദുവായ സ്വരം…

ചേച്ചി ഒന്നു പിൻവാങ്ങി എന്നെയൊന്ന് ആപാദചൂഢം  നോക്കി. എൻ്റെ മോനൂ… നിനക്ക് ഞാനുണ്ടടാ! ഈ കല്ല്യാണമൊന്ന് കഴിഞ്ഞോട്ടെ. നിന്നെ ഞാൻ വിടില്ല! ചേച്ചിയെന്നെ പിന്നെയും വരിഞ്ഞുമുറുക്കി. ദൈവമേ! താഴെ ചുരുണ്ടു കിടന്ന സർപ്പം ഫണമുയർത്തുന്നു! ആ തടിച്ച തുടകളുടെ ഇടുക്കിലവനമരുന്നു!

ചേച്ചി അറിഞ്ഞമട്ടു കാണിച്ചില്ല. നീ വന്നേ! എൻ്റെ കൈക്കു പിടിച്ച് ചേച്ചി നടന്നു. അമ്മപ്പശുവിൻ്റെ കിടാവിനെപ്പോലെ ഞാൻ ചേച്ചീടെ പിറകേ വിട്ടു.