മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി]

അമ്മയ്ക്ക് സുഖമല്ലേ! ഇത്തവണ സ്വരം ഞാൻ വരുതിയിലാക്കിയിരുന്നു. അച്ഛനെവിടെ?

നീ വാ.. അമ്മ വശത്തെ വാതിലു തുറന്ന്  അകത്തേക്കു നടന്നു.  ഒരിടനാഴി. വശത്തുള്ള കിളിവാതിലുകളിലൂടെ വെളിച്ചം അകത്തേക്കെത്തിനോക്കി. മുന്നിൽ നടക്കുന്ന  സ്ത്രീയുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട വലിപ്പമുള്ള കുണ്ടികൾ തുളുമ്പുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല! ഇറക്കിയുടുത്ത മുണ്ടിൻ്റെ മോളിൽ തെറിച്ചു നിന്ന കൊഴുപ്പിൻ്റെ മടക്കുകൾ… യൂപിയിലും പഞ്ചാബിലും സൈറ്റുകളിൽ ബോസിൻ്റെ കണവി… സ്റ്റോർകീപ്പറിൻ്റെ പെങ്ങൾ… എവിടൊക്കെ ഞരമ്പുകളുണർന്നോ… ആ പെണ്ണുങ്ങളൊക്കെ പൊക്കമുള്ള കൊഴുത്ത ചരക്കുകളായിരുന്നു… അമ്മയെപ്പോലെ! നെഞ്ചിലൊരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി! ഞാനൊന്നു തലകുടഞ്ഞു.

ഇടനാഴിയുടെ ഒടുക്കം. വലിയ ജനാലകളുള്ള ധാരാളം പ്രകാശവും കാറ്റും കേറുന്ന മുറി. മുറിയുടെ നടുക്ക് വീൽച്ചെയറിൽ ഇരിക്കുന്നു പ്രതാപിയായ മനയ്ക്കൽ രാജൻ! മുഖമിത്തിരി കോടിയിട്ടുണ്ട്.

അമ്മ ജനാലയുടെ അടുത്തേക്ക് അച്ഛൻ്റെ കസേരയുരുട്ടി. ആ മുഖം എൻ്റെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞു. ഉണ്ണിക്കൃഷ്ണൻ! വ്യക്തമായി തന്തപ്പടി എൻ്റെ പേരുച്ചരിച്ചു! നിന്നെയിങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുത്തതെന്തിനാടാ!

ഏതായാലും വന്നത് നിങ്ങളെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല! പിന്നെ വന്ന സ്ഥിതിയ്ക്ക് ഒണ്ടാക്കിയ തന്തേനെ ഒന്നു കണ്ടേക്കാമെന്നു കരുതി. എൻ്റെ സ്വരത്തിൽ പുച്ഛം നിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞു.

മുഖത്തൊരടിയേറ്റപോലെ തന്തപ്പടി ഒന്നു വിറച്ചു. ഞാൻ മുഖം അടുപ്പിച്ച് തുറിച്ചു നോക്കി.. ഇനിയുമെന്തെങ്കിലും പറയടാ കെഴവാ! ഉള്ളം മന്ത്രിച്ചു… തന്തപ്പടി മുഖം കുനിച്ചു.