അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 2 [ആദിദേവ്]

Posted by

അമ്മ: അല്ല, നിങ്ങൾ ഇന്ന് എവിടെയായിരുന്നു?

അമ്മ അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു. ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടാൽ അറിയാം അമ്മ അത്യാവശ്യം ഫിറ്റായി എന്ന്. ബാക്കി ഉള്ളവരും അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു.

അച്ഛൻ: ഞാൻ തേങ്ങ പൊതിക്കാൻ പോയേക്കായിരുന്നു. എന്ത്യേ….

അമ്മ: അത് മനസിലായി. ആരുടെ തേങ്ങയാന്നാ ചോദിച്ചേ.

അച്ഛൻ: രണ്ട് തേങ്ങ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒന്ന് ദേവികയുടെയും രണ്ട് സിന്ധുവിൻ്റെയും.

സിന്ധു: ഹോ… ഒന്ന് മിണ്ടാതിരി ചേട്ടാ.

അച്ഛൻ: ഇവളുടെ തേങ്ങ നിങ്ങടെ ഒക്കെ കെട്യോന്മാർ പൊത്തിക്കുവായിരുന്നു സിന്ധു.

രാജൻ: അത് പിന്നെ ഞങ്ങൾ പൊതിച്ചു പഠിച്ച തേങ്ങയല്ലേ, ചേട്ടാ.

അച്ഛൻ: ആ… ഗുരു ദക്ഷിണ.

അമ്മ: ഹാ…. തുടങ്ങി….. കുടിച്ചാൽ ഇങ്ങേർക്ക് നാവിനു എല്ലില്ല.

ദേവിക: ചേച്ചിയല്ലേ തുടങ്ങിയെ.

അമ്മ: ഞാനൊരു തമാശക്ക് ചോദിച്ചതാ, മോളെ.

സിന്ധു: അത് മനസിലായി. തേങ്ങ ഒന്നാണോ അതോ രണ്ടാണോ എന്നറിയാൻ അല്ലെ?

ഞാൻ: ഇതെപ്പോ തുടങ്ങി തേങ്ങ പൊതിക്കാൻ?

(അവരുടെ പൊതിക്കൽ ഞാൻ കണ്ടതാണെങ്കിലും അറിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു.)

അത് കേട്ട് അവരെല്ലാം ചിരിച്ചു.

അച്ഛൻ: അത് മോൾക്ക് കുറച്ചു കൂടി കഴിഞ്ഞാ മനസിലാകും. ഒന്ന് കൂടി വലുതാവട്ടെ.

ഞാൻ: ഞാൻ വലിയ കുട്ടിയായി, അച്ഛാ.

അച്ഛൻ: ആണോ…. എന്നാ ഇങ്ങു വന്നേ, അച്ഛൻ നോക്കട്ടെ.

ഞാൻ ചെന്നു അച്ഛൻ്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നു.

അച്ഛൻ: മ്മ്…. കുറച്ചു വെയിറ്റ് വെച്ചുട്ടോ.

അമ്മ: അതെ…. എല്ലാം കുറച്ചു വെയിറ്റ് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

ദാസൻ: ചേച്ചിയുടെയല്ലേ മോള്, മോശമാവില്ല.

ദാസൻ പാപ്പൻ എൻ്റെ മുലയിൽ നോക്കിയാണ് പറഞ്ഞത്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *