അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 2 [ആദിദേവ്]

Posted by

 

അത് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ കണ്ണനെ അവിടെ നിന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടു. ഞാൻ പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് പെട്ടന്ന് സിന്ധു മേമ്മ വാതിൽ തുറന്നു വന്നത്. പക്ഷെ അത് കണ്ട് ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ അമ്മയും പാപ്പന്മാരും ഇരിക്കുന്നത് എനിക്ക് അത്ഭുതമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.

 

സിന്ധു: ആഹാ… കഴിഞ്ഞെന്ന് തോന്നുന്നു.

 

അമ്മ: ഇപ്പോൾ കഴിഞ്ഞേയുള്ളൂ?

 

രാജൻ: നീ അപ്പൊ ചേട്ടൻ്റെ കൂടെയല്ലേ ഉണ്ടായിരുന്നെ?

 

സിന്ധു: ഏയ്…. ചേട്ടൻ ദേവികയുടെ അടുത്താണ്.

 

ദാസൻ: അവൾ ഒറ്റക്കാണെങ്കിൽ ഇന്നവളുടെ പൂറും കൂത്തിയും പൊളിഞ്ഞത് തന്നെ.

 

രാജൻ: അല്ല… നീ എന്താ പോവാഞ്ഞേ?

 

സിന്ധു: പോവാൻ നിന്നതാ അപ്പോളാണ് പിള്ളേർ കളിക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ അച്ചു കേറി വന്നത്, അതും ഞാൻ കുലുക്കുന്ന ബാത്‌റൂമിൽ.

 

അമ്മ: ആഹാ…. അവർ ഒളിച്ചു കളിക്കാണല്ലേ?

 

സിന്ധു: ആ…. ഒളിച്ചു കളിക്കാൻ കണ്ട പ്രായം.

 

അമ്മ: അതെ… ഒക്കെതിനെയും കെട്ടിക്കാറായി.

 

ദാസൻ: അതെ…. അച്ചു ആളാകെ വളർന്നു.

 

സിന്ധു: എന്താന്നു?

 

ദാസൻ: ഹോ… ഞാൻ പൊതുവായി പറഞ്ഞതാ, സിന്ധു.

 

രാജൻ: അച്ചു മാത്രമോ? ആതിരയും രേവതിയും രാതികയും ഒരേ പോലെയല്ലേ. ഒത്ത പെണ്ണുങ്ങൾ ആയില്ലേ?

 

അമ്മ: ബെസ്റ്റ് അച്ഛന്മാര്. പെൺമക്കളുടെ വളർച്ചയും നോക്കി ഇരിക്കാലെ?

 

സിന്ധു: ആ… ആൺമക്കൾ എന്താ മോശമാ?

 

രാജൻ: ആഹാ… കൊള്ളാലോ.

 

സിന്ധു: അതെ…. ഒരു കാര്യം പറയാനാ വന്നേ.

 

അമ്മ: എന്താ?

 

സിന്ധു: വിപിൻ വിളിച്ചിരുന്നു. ഇവിടെയും അവിടെയും വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാണ് എന്നെ വിളിച്ചത്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *