ഞാൻ: ജോയിച്ച എങ്കിൽ പൊക്കോളൂ..
(മോളെ നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു)
ഞാൻ: ദേ നേഹാ, ഞാനില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് ഉഴപ്പി നടന്നേക്കരുത്.. മോഡൽ എക്സാമിന് ഇനി ഒരാഴ്ച കൂടിയേ ഉള്ളൂ..
ജോയിച്ചൻ: അത് ഒക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം.. നീ പോയിട്ട് വാ..
ഭർത്താവ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നപ്പോൾ തൊട്ടുപിന്നിലായി മനു പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ ചങ്കൊന്ന് പിടച്ചു. അവൻ മുൻപിലേക്ക് കയറി വന്നു.
മനു: ചേച്ചി, ഒന്ന് മാറുമോ.
ഞാൻ സൈഡിലേക്ക് മാറിനിന്ന് അവന് കയറാൻ വഴി കൊടുത്തു, അവന്റെ മുഖത്ത് യാതൊരു ഭാവ വ്യത്യാസവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാനും ഒന്നും പുറത്ത് കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും, എന്റെ ചങ്കിടിപ്പ് വല്ലാണ്ട് കൂടി..അപ്പോൾ ട്രെയിന്റെ സിഗ്നൽ മാറി, ഹോൺ മുഴങ്ങി.
നേഹാ: ശരി മമ്മി, ഹാപ്പി ജേർണി..
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മോൾ പറഞ്ഞു, ഞാൻ അവൾക്കും ഭർത്താവിനും ടാറ്റാ കാണിച്ചു..
ഞാൻ: ബൈ മോളു.. സൂക്ഷിച്ചു പോണേ ജോയിച്ചായാ..
അവർ കൺവെട്ടത്ത് നിന്നും മറയുന്നത് വരെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നു. ട്രെയിൻ പ്ലാറ്റഫോം വിട്ടപ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു, അന്നേരം ഡോർന്റെ മുൻപിൽ ഒരു കുസൃതിയോടെ മനു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ കൈക്ക് പിടിച്ചു ഞാൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നിർത്തി.
ഞാൻ: നീ എന്താടാ മനു ഇവിടെ, എവിടെ പോകുവാ.. ഇപ്പോഴാ കോട്ടയം വന്നേ.. നീ എന്താ ഒന്നും പറയാഞ്ഞേ..
ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ടും അവൻ തിരിച്ചു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ എന്റെ കവിളിൽ പിടിച്ചു.
മനു: അഞ്ചുമാസം കൊണ്ട് നീ ഒന്നുകൂടി ഒന്ന് മിനുങ്ങിയല്ലോടി പെണ്ണേ..