ആവേശത്തോടെ സിന്ധു പാക്കറ്റുകൾ തുറന്നു..
എല്ലാം കണ്ട് കഴിഞ്ഞ് ചിരിക്കണോ, കരയണോന്ന് അവൾക്ക് തന്നെ മനസിലായില്ല..
എങ്കിലും കരയാനാണവൾക്ക് തോന്നിയത്..കണ്ണുകൾ നിറയുകയും ചെയ്തു..
എല്ലാം ഒരു പാടാഗ്രഹിച്ച സാധനങ്ങളാണ്.. ഒരിക്കലും കിട്ടില്ലെന്നറിയാമെങ്കിലും..
ഓരോന്നായി അവൾ നിവർത്തി നോക്കി.. ഓരോന്ന് കാണുമ്പഴും മനസ് നിറയുകയും, താഴേ പിളർപ്പ് കുതിരുകയും ചെയ്തു..
രാത്രിയിലിടാനുള്ള നൈറ്റ് ഡ്രസിലൊക്കെ അരുമയോടെയാണവൾ തഴുകിയത്..
“ഇതിലെവിടെ കൊള്ളിക്കൂടീ നിന്റെ കുണ്ടീം, പൂറും… ?”
ഒരു നൂലിൽ അൽപം മാത്രം തുണിയുള്ളൊരു പാന്റീസ് നിവർത്തിക്കാട്ടി റീന ചോദിച്ചു..
അത് കണ്ടതേ, സിന്ധൂന്റെ പിളർപ്പൊന്ന് തുറന്നടഞ്ഞു..
തന്റെ പരന്നുന്തിക്കിടക്കുന്ന കളിമുറ്റം ഇതിലെവിടെ കൊള്ളാനാണ്..
ഇതൊക്കെയിട്ട് വേണമല്ലോ ഇക്കയുടെ മുൻപിൽ നിൽക്കാൻ എന്ന് ഉൾക്കുളിരോടെ അവളോർത്തു..
“എല്ലാം നന്നായിട്ടില്ലേടീ… ?..നമ്മുടെ ഭാഗ്യമാടീ ഇക്കയെ കിട്ടിയത്… സുഖത്തിന് സുഖം..ആഗ്രഹിച്ച സാധനങ്ങളെല്ലാം കയ്യിൽ… നമ്മളിനി പൊളിക്കും മോളേ…”
സിന്ധുവിന്റെ ചന്തിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് റീന പറഞ്ഞു..
“ എനിക്കിത് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലെടീ… എന്തൊക്കെയാ ഇക്ക വാങ്ങിയത്… ഇതിനൊക്കെ എത്ര പൈസയായിക്കാണും.. ഈ മൊബൈലിന് തന്നെ എത്ര രൂപയുണ്ടാവും… ഇങ്ങിനെയൊക്കെ പൈസ ചിലവാക്കുമോ മനുഷ്യമ്മാര്…”
“എടീ… ഇതൊന്നും തരാതെത്തന്നെ നമ്മളെ കിട്ടുമെന്ന് ഇക്കാക്കറിയാം… എന്നിട്ടും ഇതെല്ലാം വാങ്ങിത്തന്നത് നമ്മളോടിക്കാക്ക് സ്നേഹമുളളത് കൊണ്ടാ… ഇക്ക നല്ലവനാടീ… “