മീഞ്ചന്തയിലെ പുത്രിയും പിതാവും [JM&AR]

Posted by

 

അവൾ മൂത്രം ചേർത്ത് മാവ് അരച്ചെടുത്തു. ഉപ്പ മാറിയിരുന്ന് മകളെ തൻ്റെ നേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് നുകരുന്നതിൽ മുഴുകി. 

 

ഷഹാന തേങ്ങ ചിരകുകയാണ്. ഉപ്പ അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് പിന്നിൽ ഇഴുകി ചേർന്ന് നിന്ന്‌ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് തൻ്റെ മുഖം മകളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ചു. ഷഹാനക്ക് ഉപ്പയുടെ താടിയും മീശയും തട്ടി ഇക്കിളിയാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അടക്കിപ്പിടിച്ച കുണുങ്ങിച്ചിരിയോടെ അവൾ തേങ്ങ ചിരകുന്നത് തുടർന്നു. 

ഉപ്പ ചിരകി വെച്ചതിൽ നിന്ന് ഒരു നുള്ളെടുത്ത് വായിലിട്ടു. ഷഹാന ഉപ്പയുടെ കൈയ്യിൽ അടിച്ചു. 

 

“ ഇതോണ്ട് കയ്യില് പിടിച്ച് ചെരകാൻ എന്ത് പാടാന്നറിയോ? സാധാ ഒന്ന് വാങ്ങാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഇത് വരെ വാങ്ങീണ്ടാ? അപ്പളാ… അത്രക്ക്  പൂതിണ്ടേല് പൊട്ടിച്ച് വെച്ച ആ തേങ്ങ മുറിയെടുത്ത് പൂണ്ട് തിന്നോളീ”

 

  “അതങ്ങനെ എപ്പളും വാങ്ങണതല്ലല്ലോ. അതോണ്ടാ. ഓർമ്മണ്ടാവൂല. ഇതിപ്പോ ഞാൻ ചെരകിത്തരാം”

 

ഉപ്പ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ചിരവയും തേങ്ങയും വാങ്ങി ചിരകാൻ തുടങ്ങി. ഷഹാന പിന്നിലേക്ക് ഉപ്പയെ ചാരി നിന്നു. എന്തുകൊണ്ടോ ഉപ്പയുടെ കൂടെയുള്ള അത്തരം നിമിഷങ്ങൾ അവൾക്ക് കൂടുതൽ ആസ്വാദ്യകരമായി തോന്നി. 

 

“ഇത് കഴിഞ്ഞല്ലോ പൂവീ… അതും കൂടി ചെരകണോ”?

 

“വേണ്ട. ഇത് മതി”

 

ഉപ്പ അവളുടെ പിൻ കഴുത്തിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു. ഷഹാനയുടെ ശരീരം ഉപ്പയുടെ ചുംബന സ്പർശത്തിൽ കോരിത്തരിച്ചു. അവൾ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. മകളുടെ മെലിഞ്ഞു നീണ്ട കൈകൾ ഉപ്പയെ വലയം ചെയ്തു. തൻ്റെ മുഖം ഉപ്പയുടെ രോമാവൃതമായ വിശാലമായ നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത് വെച്ച് തേന്മാവിൽ ചുറ്റി കയറിയ മുല്ലവള്ളി പോലെ ഉപ്പയുടെ ദേഹത്തേക്ക് അവൾ ചാഞ്ഞു. ഉപ്പയും മകളും പരസ്പരം ഗാഢാലിംഗനത്തിൽ മുഴുകി കണ്ണുകളടച്ച് എല്ലാം മറന്ന് ആ നിർവൃതിയിൽ ലയിച്ച് ചേർന്നു. അരമണിക്കൂറിലേറെ അങ്ങനെ അവർ ഒന്നായി നിന്നു. ഷഹാന പതുക്കെ മിഴികൾ തുറന്നു. അവൾ ഉപ്പയിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *