“ശെരി… കൂതിച്ചി റാണി….”
അങ്കിൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
അങ്കിൾ സോഫിടെ അരക്കെട്ടും ഞാൻ കാലും ആൻ്റി തലയും പിടിച്ച് ഉയർത്തി
പരുപരുത്ത ഭിത്തിയുള്ള, ഇരുണ്ട ഒരു മുറിയിലേക്ക് കയറി. അസ്തമയ സൂര്യൻ്റെ പ്രകാശം ചെറിയ ജാളി ജനലിലൂടെ പരുപരുത്ത ഭിതിയിലൂടെ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നുണ്ട്. മുറിയിൽ മൂത്രത്തിൻ്റെയും, ചക്കപ്പഴത്തിൻ്റെയും ഇടകലർന്ന മണം തങ്ങി നിക്കുന്നുണ്ട്. വീടിനകത്ത് നല്ല ചൂടും ഉണ്ട്. എല്ലാവരും ചൂടുകൊണ്ട് വിയർത്തൊലിച്ചു. പക്ഷേ എനിക്ക് ആ വിയർപ്പ് വളരെ ഇഷ്ടമായി. ആൻ്റിയുടെ കൊഴുത്ത കയ്യിലും കാലിലും വിയർപ്പ് ഒഴുകുന്നത് കണ്ട് ആ കയ്യും കാലും നക്കി കുടിക്കാൻ എനിക്ക് കൊതിയായി. ആ ചെറിയ ജനലിൽ കൂടി അകത്തേക്ക് വരുന്ന വെയിലാണ് ആ മുറിയിലെ ഏക വെളിച്ചം. സിമൻ്റ് ഇട്ട് മിനുക്കിയ, മണ്ണും പൊടിയും നിറഞ്ഞ നനഞ്ഞ തറയിൽ ഒരു മൂലയിൽ കുറെ ചക്കപഴവും കുറച്ച് ചളുങ്ങിയ പാത്രങ്ങളും ഇരിപ്പുണ്ട്. ചക്കപ്പഴത്തിൽ നിറയെ ഈച്ച പറക്കുന്നുണ്ട്. ചീഞ്ഞ ചക്കപ്പഴത്തിൻ്റെ വെള്ളം മുറിയിൽ ഒലിച്ചിറങ്ങി ഒഴുകി പടർന്നിട്ടുണ്ട്.
സോഫിയെ ഈർപ്പമുള്ള വെറും നിലത്ത് ഇരുത്തി. ഞങ്ങൾ അവളുടെ മുന്നിൽ നിലത്ത് മുട്ടു കുത്തി നിന്നു.
“കൂതി അടിമകൾ വേഗം ഈ മുറി വൃത്തിയാക്ക്… സോഫി പറഞ്ഞു.
ഇപ്പ ശരിയാക്കിത്തരാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ആൻ്റി നിലത്തേക്ക് കവച്ചു കിടന്ന് പൂറ്റിൽ കൈ പിടിച്ച് അരക്കെട്ട് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി മൂത്രം മുകളിലേക്ക് ചീറ്റിയൊഴിച്ചു. സൊഫിയും ഞങ്ങളും ആൻ്റിയുടെ മൂത്രത്തിൽ നനഞ്ഞു.
റബർ എസ്റ്റേറ്റിലെ ഒളിജീവിതം 4 [കാട്ടാളൻ]
Posted by