സിദ്ധു: ജോ…
ജോ: ഹാ…. സിദ്ധു….
സിദ്ധു: ലേറ്റ് ആവുന്നു ജോ…. റിസ്ക് വേണ്ട…
ജോ: സിദ്ധു… എനിക്ക് വേണം ഇനിയും…
സിദ്ധു: ഇനി പിന്നീട് ആവട്ടെ.
ജോ: എപ്പോ?
സിദ്ധു: ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഇല്ലേ?
ജോ: എനിക്ക് എപ്പോളും വേണം.
സിദ്ധു: ഹ്മ്മ്, മതി, മാറിയേ നീ കിന്നരിക്കാതെ. അല്ലങ്കിൽ അവസാനം അലൻ നിന്നെ ഇറക്കി വിടും.
ജോ: സിദ്ധു നു വേണ്ടി ഞാൻ എന്തും സഹിക്കും.
സിദ്ധു: ഉവ്വ, നീ ക്ഷമിക്ക് തത്കാലം, നമുക്ക് പിന്നീട് ആവാം.
ജോ മനസില്ലാ മനസോടെ അവനെ സ്വതന്ത്രൻ ആക്കി.
സിദ്ധു വേഗം ഡ്രസ്സ് ചെയ്തു ഇറങ്ങി, ജോ ക്കു അവൻ പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സങ്കടം ആയി.
അവൾ തൻ്റെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയൊക്കെയോ പറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവൻ്റെ രേതസ്സിൽ തലോടി കൊണ്ട് പൂർണ നഗ്നയായി കട്ടിലിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു മറിഞ്ഞു വീണു.
“ഡിങ് ഡോങ്…..”
ഡോർ ബെൽ കേട്ട് മൈക്കിൾ ചെന്നു ലെൻസ് ലൂടെ നോക്കി.
“സിദ്ധാർഥ്…..”
ജാസ്മിൻ: ആരാ ഇച്ഛായാ?
മൈക്കിൾ: സിദ്ധു….
ജാസ്മിൻ: ഡാ, മതി, എഴുന്നേൽക്ക്, സിദ്ധു വന്നു….
മനോജ്: നിനക്ക് സിദ്ധു ന്നു കേട്ടാൽ പിന്നെ വേറൊന്നും വേണ്ട അല്ലെ?
ജാസ്മിൻ: അവൻ നമ്മളുടെ എല്ലാരുടേം മുത്ത് അല്ലേടാ?
മൈക്കിൾ തുറന്നു കൊടുത്ത ഡോർ ലൂടെ സിദ്ധു അകത്തേക്ക് കയറി.
മൈക്കിൾ: വാ… സിദ്ധു…
മൈക്കിൾ ൻ്റെ ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും മുൻപിലെ മുഴുപ്പും കണ്ടു കൊണ്ട് സിദ്ധു ചോദിച്ചു.
സിദ്ധു: മനോജ് എവിടെ ഡാ? അവളുടെ കാലിൻ്റെ ഇടയിൽ തന്നെ ആണോ?
അപ്പോഴേക്കും ജാസ്മിൻ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു….