സിദ്ധു: ഒരു disorder ആണ് അത്.
നിമ്മി: അതുകൊണ്ട് മാത്രം ആണ് ഞാൻ അവനെ അത്ര എങ്കിലും അനുവദിച്ചത്. ശരി നീ വാ…
സിദ്ധു നിമ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു, നന്ദിനി യോട് അധികം ലേറ്റ് ആകും എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ട്….
പതിവ് പോലെ, കറകളഞ്ഞ സ്നേഹത്തിൻ്റെയും ആത്മാർത്ഥ പ്രണയത്തിൻ്റെയും മൂര്ധന്യമായ ലൈംഗികതയുടെ മാസ്മരിക ലോകത്തേക്ക് വീണ്ടും നിമ്മിയും സിദ്ധു ഉം ഒരിക്കൽ കൂടി അലിഞ്ഞു ചേർന്നു.
അലൻ ഒരുക്കി അങ്ങേയറ്റം പാകപ്പെടുത്തി പീക്ക് ൽ വച്ചിരുന്ന വികാര നൗകയിൽ ഇരുവരും തുഴഞ്ഞു നടന്നു. എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ഓർഗാസം അനുഭവിച്ച നിമ്മി ചെറിയ മയക്കത്തിൽ നിന്ന് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത്, ആരവമൊഴിഞ്ഞ ഉത്സവപ്പറമ്പ് പോലെ ചുവന്നു തിണിർത്ത തൻ്റെ പൂറിൽ അമർന്നു ഇരിക്കുന്ന കൊച്ചു സിദ്ധു ഉം അവൻ്റെ തിരു ശേഷിപ്പുകൾ തൻ്റെ പൂറിനുള്ളിൽ നിന്നും ഒലിച്ചു ഇറങ്ങി കിടക്കുന്നതും ആണ്. എത്ര തവണ സിദ്ധു തൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിറയൊഴിച്ചു എന്നും എത്ര തവണ തൻ്റെ ഉള്ളിൽ വിസ്ഫോടനം നടന്നു എന്നും അവൾക്ക് ഓർമ കിട്ടുന്നുണ്ടായില്ല. അവൾ അവനെ ഉണർത്താതെ, ഒരു കുഞ്ഞിനെ എന്ന പോൽ കരുതലോടെ ബെഡിലേക്ക് ഇറക്കി കിടത്തി, ഡ്രസ്സ് ഇടാതെ തന്നെ പോയി അവനുള്ള ഫുഡ് റെഡി ആക്കി, നല്ല ഒരു കോഫി യും ആയി വന്നു വിളിച്ചു…
നിമ്മി: സിദ്ധു…. സിദ്ധു…
സിദ്ധു ഉണ്ടോ എഴുന്നേൽക്കുന്നു?
നിമ്മി: ഡാ… സിദ്ധു… ക്ഷീണിച്ചോ ഡാ… എന്തൊരു കളി ആയിരുന്നൂ എന്ന് നിനക്ക് വല്ല ബോധവും ഉണ്ടോ?
സിദ്ധു…… സിദ്ധു…..