“എന്നാ പെട്ടെന്ന് വിളമ്പിക്കോടീ…”
വിജയൻ ധൃതികൂട്ടി..
റീന അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.. സിന്ധു അടുക്കളയിൽ തന്നെ നിൽക്കുകയാണ്.. അമ്മ നളിനിയുമുണ്ട്..
മൂന്നാളും കൂടി വേഗം എല്ലാം പാത്രത്തിലാക്കി..
ഓരോന്നായി മേശപ്പുറത്ത് കൊണ്ട് വെച്ചു.. ഒരോ തവണ ചെല്ലുമ്പോഴും ഇക്ക തന്നെ നോക്കുന്നത് റീന ശ്രദ്ധിച്ചു..
“ഇക്കാ.. എഴുന്നേൽക്ക്… കഴിക്കാം..”
വിജയൻ അയാളെ ഊണ് മേശയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു..
കഴിക്കാനുള്ള ഒരു പ്ലേറ്റ് മാത്രം കണ്ട് അയാൾ വിജയനെ നോക്കി..
“അതെന്താടാ… നിങ്ങളാരും കഴിക്കുന്നില്ലേ… ?”..
“ഇക്ക കഴിക്ക്… ഞങ്ങള് പിന്നെ ഇരുന്നോളാം…”
“ഹ… അതെന്ത് പരിപാടിയാ… നമുക്കെല്ലാം ഒരുമിച്ചിരിക്കാന്നേ… “
“വേണ്ട ഇക്കാ.. ഇക്ക കഴിച്ചോ…”
“എന്നാ മോളെ വിളിക്ക്… മോളെന്റൊപ്പം ഇരുന്നോളും…”
റീന, മോളെയെടുത്ത് കസേരയിലേക്ക് കയറ്റിയിരുത്തി..
ഇക്ക, മോളെ ഒപ്പമിരുത്തിയതിൽ അവൾക്ക് സന്തോഷം തോന്നി..
രണ്ടാൾക്കും വിളമ്പിക്കൊടുത്ത് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് മാറി..
സുകുമാരനും, വിജയനും ഭയ ഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ അടുത്ത് തന്നെ നിന്നു..
“നിന്റെ ഭാര്യയും, അമ്മയും എവിടേടാ..”
കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ കരീംക്ക ചോദിച്ചു..
സുകുമാരൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പാഞ്ഞു..
“ഇതാ ഇക്കാ… ഇതമ്മ, ഇത് ഭാര്യ…”
സുകു രണ്ടാളേയും പരിചയപ്പെടുത്തി..
“എന്താ അമ്മേ… സുഖമല്ലേ… ?”..
കരീംക്കാന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് നളിനിയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു..
അവർക്കൊന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..
“നിന്റെ പേരെന്താ മോളേ… ?”..
സ്നേഹത്തോടെയുള്ള ചോദ്യം തന്നോടാണെന്നറിഞ്ഞ സിന്ധു അൽഭുതപ്പെട്ടു… പിന്നെ പെട്ടെന്ന് പേര് പറഞ്ഞു…