ആ സന്യാസി യുവാവ് ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ നോക്കി ഉരുവിട്ടു ഇരിക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആണ്…
വണ്ടി കുറച്ച് മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയതും മുൻപിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കണ്ടക്ടർ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് എത്തി…..
കണ്ടക്ടർ വന്നതും പോകേണ്ട സ്ഥലവും പറഞ്ഞു ടിക്കെറ്റ് എടുത്ത് തിരിഞ്ഞതും അടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന സന്യാസി തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു ഇരിക്കുന്നത് എന്ന് അവൻ കാണുന്നത്…
മഹി അയാള് കണ്ടതും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.എന്നാല് അയാള് അതു കണ്ടില്ല എന്ന് മട്ടിൽ പുറത്തേക്ക് നോക്കി…
അതു അവനിൽ ചെറിയ ക്ഷീണം ഉണ്ടാക്കി എങ്കിലും അവൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് അതിനെ മറച്ചു….
“ പോകണ്ട ദൂരവും ലക്ഷ്യങ്ങളും ഒരുപാട് ഉണ്ട് …അതാണ് എങ്കിൽ മുഴുവൻ ഇരുട്ട് മൂടി കിടപ്പ് ആണ് അല്ലേ…”
അടുത്ത് ഇരുന്ന സന്യാസി അവനോട് ചോദിക്കും പോലെ വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി അവനോട് ചോദിച്ചു…
മഹി ഒരു ആശ്ചര്യത്തോടെ അയാള് നോക്കി….
“ കുറച്ച് കടുപ്പം ആണ് കാര്യങ്ങള്,…ഒന്നിലും അധികം തല ഇടാതെ കണ്ട പല കാര്യങ്ങളും കണ്ണ് അടച്ച് ഇരുട്ട് ആകുക….പല കാര്യങ്ങളും മറക്കുക… അതാണ് നിനക്ക് നല്ലത്….”
വീണ്ടും ആ സന്യാസി യുവാവ് വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി മഹിയോട് പറയും പോലെ പറഞ്ഞു….
“ എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല നിങൾ എന്നോട് തന്നെ ആണോ ഈ പറയുന്നെ…” മഹി അയാള് നോക്കി ചോദിച്ചു….
അതു കേട്ടതും ആ യുവാവ് അവനെ നോക്കി…അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ ചെറിയ ചിരി വിരിഞ്ഞു….
“ ഈ സീറ്റിൽ ഞാനും താനും മാത്രം അല്ലേ ഉള്ളു…” യുവാവ് പറഞ്ഞു നിർത്തി…
“ നിൻ്റെ മുന്നോട്ട് ഉള്ള പല യാത്രയിൽ നി പലരെയും കണ്ട് മുട്ടും….ദുഷ്ട ശക്തികൾ നിൻ്റെ പിന്നാലെ തന്നെ ഉണ്ട്…നിൻ്റെ രൂപം അവരുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ പതിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു…നിൻ്റെ യാത്ര ഇനിമുതൽ നിനക്ക് ഒരു പുതിയ അനുഭവം ആയിരിക്കും… അതിൽ ശെരിയും തെറ്റും ഉണ്ടാകും…. നല്ലതും ചീത്തയും ഉണ്ടാകും…”