“അയ്യോ.. അതൊരു പണിയാകുമല്ലോ ചേച്ചി?. സാറ താടിക്ക് കയ്യുംകൊടുത്തിരുന്നു പറഞ്ഞു.
“പറ്റില്ലാന്ന് എനിക്കങ്ങു തറപ്പിച്ചു പറയാനൊക്കില്ലല്ലോ മോളെ. അവൾ അവളുടെ ആങ്ങളയെ കൊണ്ടുപോയി, ഇവളെ കൊണ്ടുപോകാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവള് തടസ്സം പറഞ്ഞുന്ന് ആകും പിന്നെ കംപ്ലയിന്റ്.”. ജ്യോത്സ്ന തന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ പറഞ്ഞു.
“അത് ശരിയാണ്. പിന്നെ ഇപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യാനാ ചേച്ചി തീരുമാനം? “.
“കൊണ്ടുവരാൻ തന്നെയാ രതീഷേട്ടന്റെ തീരുമാനം. അങ്ങനെയെങ്കിൽ എനിക്ക് ജിത്തിനെ ഇവിടുന്നു എങ്ങോട്ടേലും മാറ്റണം മോളെ.” ജ്യോത്സ്നയുടെ വാക്കുകൾ ഒരു ഞെട്ടലോടെയാണ് സാറ കേട്ടത്.
“അയ്യോ.. അവനെ എങ്ങോട്ട് മാറ്റാൻ. അതെങ്ങനെ ശരിയാവും. അവനൊറ്റക്ക് എവിടെ പോയി താമസിക്കും?”. സാറയുടെ ആധി ഒറ്റയടിക്ക് പുറത്തുവന്നു.
“ഇല്ല മോളെ, നമ്മുടെ ചെക്കനെ നമുക്കറിയാം. എന്നാലും ആ പെണ്ണ് വന്നാൽ പിന്നെ അത് ശരിയാവില്ല. വല്ലവന്റെയും വിഴുപ്പ് എന്റെ ചെറുക്കന്റെ തലയിൽ വക്കില്ലന്ന് ആരുകണ്ടു”. ജ്യോത്സ്ന ആകെ വിഷമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. സാറക്കും ആകെ ആധിയായി. അവനടുത്തില്ലാതെ ഒരു നിമിഷം ആലോചിക്കാനേ അവൾക്ക് പറ്റുന്നില്ല.
“ചേച്ചി അതിനിപ്പോ അവനെ മാറ്റണമെന്നുണ്ടോ.
ആ പെണ്ണ് വരുകയാണെങ്കിൽ ഇവിടെ വന്ന് കിടന്നോട്ടെ. അതിനെന്താ പ്രശ്നം?.” സാറ തന്റെ അഭിപ്രായം അറിയിച്ചു.
“കിടന്നുറങ്ങുന്നത് മാത്രം അല്ലല്ലോ മോളെ പ്രശ്നം . മറ്റുപലതും ഇല്ലേ. അല്ലങ്കിൽ തന്നെ ആരുടെയെങ്കിലും വാലിൽ തൂങ്ങാൻ റെഡി ആയി നടക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണാ അത്. ഞാനറിഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ ആങ്ങളക്ക് ഒരു പേരുദോഷം ആക്കാനുള്ള സാഹചര്യം ഉണ്ടാക്കില്ല”. ആ കടുത്ത വാക്കുകൾ ചെന്നു തറച്ചത് സാറയുടെ ഉള്ളിലും കൂടെ ആയിരുന്നു. അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ ജ്യോത്സ്നയെ നോക്കിനിന്നു.