Posted by
വിനോദ് – എടാ സൂക്ഷിക്കണേ
മനീഷ് – നീ ആരേലും വരുണ്ടോന്നു നോക്ക്
വിനോദ്നെ അവിടെ നിർത്തി, മനീഷ് ശബ്‍ദം ഉണ്ടാകാതെ പമ്മി പമ്മി, ബെഡ്‌റൂമിന്റെ ജനലിന്റെ അടുത്ത് എത്തി. ജനലുകൾ എല്ലാം അടച്ചിട്ടിരുക്കുകയാണ്. കർട്ടൻ ഉം ഇട്ടു കവർ ചെയ്തത് കൊണ്ട് അകത്തു നടക്കുന്നത് കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ടാർന്നില്ല.
മനീഷ് അവിടെ മുഴുവൻ നോക്കി, അവസാനം അവനെ ഭാഗ്യം തുണച്ചു. അകത്തു ഫാൻ ഇട്ടിട്ടുളേത് കൊണ്ട് കർട്ടൻ കാറ്റെത്തു ഇടയ്ക് പറക്കുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെ പറക്കുമ്പോൾ കർട്ടൻ ന്റെ ഗ്ഗ്യാപ്പിലൂടെ ഇടയ്ക്ക് അകത്തു നടക്കുന്നത് കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്.
മനീഷ് ഹൃദയമിടിപോടെ ജനലിന്റെ അവിടെയ്ക്കു ചേർന്നിരുന്നു ആ ഗ്യാപ്പിലേക്കു കണ്ണ് ചേർത്ത് വച്ചു, ഫാനിന്റെ കാറ്റിൽ കർട്ടൻ പറക്കാൻ വേണ്ടി വെയിറ്റ് ചെയ്തിരുന്നു.
വിനോദ് – എന്തായി അളിയാ, വല്ല രക്ഷയുണ്ടോ
മനീഷ് – ശു, മിണ്ടല്ലെടാ ഭൂതമേ
അവസാനം കർട്ടന്റെ ഇടയിലെ നേർത്ത ഗ്യാപ്പിലൂടെ അവനു ബെഡ്‌റൂമിന്റെ അകം കാണാൻ പറ്റി. ദേവികയും മോനും ബെഡ്‌റൂമിൽ ഇണ്ട്, ദേവിക പൂളിൽ നിന്ന് കയറിയ വേഷത്തിൽ തന്നെയാണ്. മോനെ കുളിപ്പിക്കാൻ കൊണ്ട് പോവാണ് ബാത്‌റൂമിലേക്കു.
വിനോദ് – എന്താ നടുക്കുന്നെ അളിയാ
മനീഷ് – അവള് മോനെ കുളിപ്പിച്ചോണ്ടിരിക്കാന്
വിനോദ് – ബാത്‌റൂമിൽ ആണോ
മനീഷ് – അല്ല ബെഡിൽ ഇട്ടു ആരെങ്കിലും കുളിപ്പിക്കോ പൊട്ടാ.
വിനോദ് – ബാത്രൂം കാണാൻ പറ്റിണ്ടോ
മനീഷ് – ഇല്ല, ആരേലും വരുന്നുണ്ടോ