ലിസയുടെയും ഹംസയുടെയും കളികൾ കണ്ടു സുഖം പിടിച്ച രാഖിയും അന്നയും പരസപരം സുഖിപ്പിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു അകത്തെ രതിമേളം കണ്ടു രസിച്ചത്. പക്ഷെ അപ്പനെന്ന് താൻ ഇത്രയും നാൾ കരുതിയ മനുഷ്യൻ തന്റെ അച്ഛൻ അല്ലെന്ന അറിവും അയാളെ ഇല്ലാതാക്കിയത് അകത്തു അമ്മയുടെ മേലെ കാമം തീർക്കുന്ന മനുഷ്യൻ ആണെന്നുമുള്ള അറിവ് അവളെ തെല്ലൊന്നുമല്ല വിഷമിപ്പിച്ചത്. പൂറിനെ പൊതിഞ്ഞിരുന്ന പാന്റി നനയിച്ചു കൊണ്ട് രണ്ട് പേരുടെയും ഇളം പൂറുകളിൽ നിന്ന് തേൻ ഒലിച്ചിറങ്ങി. അന്ന മണ്ണിലേക്ക് ഇരുന്നു ചുമരിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ടാണ് രാഖി അവിടെ നിന്നും പോയത്.
അമ്മയുടെ വയറ്റിൽ പിറന്നത് സ്വന്തം ചോരയല്ലെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും അയാൾ തന്നെ സ്നേഹത്തോടെ കൊഞ്ചിച്ചും ലാളിച്ചും വളർത്തിയത് അന്ന ഓർത്തു. അമ്മയുടെ വയറ്റിൽ ആരോ പാകിയ വിത്ത് പൊട്ടി മുളച്ചിട്ടും തന്റെ അഞ്ചാം വയസ്സിൽ വെള്ളത്തുണിയിൽ അയാളെ പൊതിഞ്ഞു വെക്കുന്നത് വരെയും അയാൾ അവളോട് കാണിച്ച സ്നേഹം അവളുടെയുള്ളിൽ ഇപ്പോഴും അലയടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഹംസ വീട് വിട്ട് ഇറങ്ങുന്നത് മനസ്സിലാക്കി അന്ന പെട്ടെന്ന് തന്നെ അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് കടന്നു ചെന്നു.
“മോളെപ്പോഴാ വന്നേ?”
അന്നയുടെ നെഞ്ചിൽ തള്ളി നിൽക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകളിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അയാളത് ചോദിച്ചതും അവൾ അയാളെ നോക്കി ചുണ്ട് കോട്ടി.
“ഞാൻ വന്നിട്ട് പത്തിരുപതു വർഷം ആയി”
“പക്ഷെ കണ്ടാൽ ഒരു മുപ്പത്തിന്റെ മതിപ്പുണ്ട്”