മുഖം മാറ്റി മിയ പറഞ്ഞു.
“ എന്നാലും മമ്മിയെ പൂറിന്ന് വിളിച്ചത്… അപ്പോ മമ്മീടെ മുഖമൊന്ന് കാണണാരുന്നു…”
അത് പറഞ്ഞ് മിയ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“ ഇച്ചായാ… മമ്മീം, അങ്കിളും നല്ല ബന്ധമുണ്ടെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നേ..
അല്ലാതെ മമ്മിക്കിത്ര വേദനിക്കില്ല… നമുക്കത് കണ്ട് പിടിക്കണം ഇച്ചായാ… അവരുടെ കള്ളക്കളി നമുക്ക് പുറത്ത് കൊണ്ട് വരണം….”
“പോട്ടെടീ… അവരെന്താന്ന് വെച്ചാ ചെയ്യട്ടെ… നമുക്ക് നമ്മുടെ കാര്യം നോക്കാം…”
“ അത് പോര ഇച്ചായാ… നമുക്കത് കണ്ടെത്തണം… അവർ തമ്മിൽ അരുതാത്ത എന്തേലും ബന്ധമുണ്ടേൽ എന്തായാലും നമുക്കത് പിടികൂടണം… നമ്മളെ എതിർക്കുമ്പോ നമുക്കും തിരിച്ചടിക്കണ്ടേ ഇച്ചായാ… ?”
“നീയാള് കൊള്ളാലോടീ… സ്വന്തം മമ്മിയുടെ തരികിടപ്പരിപാടി പിടികൂടണമെന്നാ നീയീ പറയുന്നേ…
വേണ്ടെടീ… നമുക്ക് നമ്മടെ കാര്യം നോക്കി ജീവിക്കാം… അവര് അവരുടെ ഇഷ്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ…”
“അത് മതിയോ ഇച്ചായാ….?
എന്നാ ഇനി നമ്മളോടെന്തേലും പറഞ്ഞാ നമുക്ക് നോക്കാം ലേ..?”
“ഉം… എന്ന് കരുതി നീ മമ്മിയോട് മനസിലൊന്നും വെച്ച് പെരുമാറരുത്… പഴയ പോലെത്തന്നെ സ്നേഹത്തോടെ നിൽക്കണം… എന്നോടല്ലേ മമ്മിക്ക് ദേഷ്യമുള്ളൂ… നിങ്ങള് അമ്മയും മകളും തന്നാ…”
മിയ, വിഷമത്തോടെയാണ് സണ്ണിയെ നോക്കിയത്.. അവന് നല്ല സങ്കടമുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.
“ഇച്ചായന് സങ്കടമുണ്ടോ ഇച്ചായാ… ?
ഇച്ചായന് ഞാനില്ലേ… അമ്മയായും, പെങ്ങളായും, ഭാര്യയായും, കൂട്ടുകാരിയായും,ഇച്ചായന്റെ മോളായും ഞാനില്ലേ ഇച്ചായന്… എന്റിച്ചായൻ വിഷമിക്കണ്ട… ഇച്ചായന്റൊപ്പം എന്തിനും ഞാനില്ലേ…?”