സണ്ണിയുടെ പരാക്രമമൊക്കെ അപ്പത്തന്നെ ബെറ്റി, ചന്ദ്രനെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു. ചന്ദ്രേട്ടൻ വന്ന് ഇപ്പത്തന്നെ വേണേൽ അവനെ അടിച്ച് പുറത്താക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു. ബെറ്റി അവനെ തടഞ്ഞതാണ്..അത് നടക്കില്ല. ഈ വീട്ടിൽ വെച്ച്, മിയയുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് ഒന്നും വേണ്ട..നല്ലോണം ആലോചിച്ച് വേണം തീരുമാനമെടുക്കാൻ.. അത് വരെ അവൻ വിലസട്ടെ…
അവനെ പറ്റി രണ്ടാളും കുറേ നേരം ചർച്ച ചെയ്തു. അതിൽ നിന്നും അവർക്കൊരു കാര്യം മനസിലായി…
അവൻ ശക്തനാണ്…
നല്ല ധൈര്യശാലിയും…
അതിലേറെ അപകടകാരിയും..
ബസിൽ അവൻ ഡ്രൈവറായി പോകുമ്പോ, സമയത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള തർക്കത്തിൽ മൂന്ന് പേരെയൊക്കെ സണ്ണി ഒറ്റക്ക് അടിച്ചിട്ട വീര കഥകളൊക്കെ ചന്ദ്രൻ അന്വോഷിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു. അവനോട് ഒറ്റക്ക് മുട്ടാൻ ഏതായാലും തനിക്ക് കഴിയില്ല..
നേരിട്ട് പറ്റിയിയില്ലേൽ ചതിയടി… അതിനും ചന്ദ്രനൊരു മടിയുമില്ല.
“എനിക്കതല്ല ചന്ദ്രേട്ടാ… നമ്മളെങ്ങെനാ ഒന്ന് കാണുക… ?..
ആ പട്ടിയിവിടെ കാവലല്ലേ… ?..
അതിനൊരു വഴി ചന്ദ്രേട്ടൻ പറ…”
കുറേ നേരം സംസാരിച്ചപ്പോ ബെറ്റിയുടെ
പരന്നുന്തിയ കുഞ്ഞുമോളും കരയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവൾ നൈറ്റിക്ക് പുറത്തൂടെ കന്ത് പതിയെ തടവി.
“നീ പേടിക്കണ്ട… ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ ചന്ദ്രൻ അവിടെ വന്നിരിക്കും… അവനെന്ത് ചെയ്യും എന്ന് നമുക്ക് കാണാലോ… ?
അവനെ പേടിച്ച് എനിക്ക് നിന്നെ കാണാതിരിക്കാനൊന്നും പറ്റൂല… ആ നാറി കിടന്നാ അപ്പോ നീയെന്നെ വിളിച്ചോ… ഞാനവിടെ പറന്നെത്തും…”
“അത് ശരിയാ ചന്ദ്രേട്ടാ… അവനുണ്ടെന്ന് കരുതി ചന്ദ്രേട്ടൻ വരാതിരിക്കണ്ട… ധൈര്യമായി വന്നോ.. ഇനി അവൻ കണ്ടാലും എനിക്കൊരു മൈരുമില്ല…”