“എന്റെ മോൾക്കെന്താ ഇഷ്ടം… ?
ഇപ്പോ വേണോ…?
അതോ, കുറേ നാള് കഴിഞ്ഞിട്ട് മതിയോ… ?”
മുണ്ടിനും ഷെഢിക്കുമുള്ളിൽ കുലച്ച് നിന്നാടുന്ന കുണ്ണ മിയയുടെ ചന്തിപ്പാളികൾക്കിടയിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് സണ്ണി ചോദിച്ചു. മിയയും ചന്തി പിന്നോട്ട് തള്ളി.
“ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞാമതി… ഇപ്പ വേണോ, പിന്നെ മതിയോ, എത്ര പിള്ളാര് വേണം, അതൊക്കെ എന്റ ഇച്ചായന്റെ ഇഷ്ടം… എത്രയെണ്ണം പ്രസവിക്കാനും ഞാൻ റെഡി…”
ഉറച്ച മുലകൾ നന്നായി ഞെക്കുന്നുണ്ട് സണ്ണി. അതിനനുസരിച്ച് മിയയുടെ പാന്റീസ് നനഞ്ഞ് കുതിരുന്നുണ്ട്.
“എന്നാലേ, നമുക്കിപ്പം വേണ്ട… കുറേ നാള് കഴിയട്ടെ… അത് വരെ എന്റെ കുഞ്ഞാണിത്… എന്റെ പൊന്നു മോള്… കുറേ കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് കുറേ മക്കളെ ഉണ്ടാക്കണം… ഓരോ കൊല്ലവും ഓരോന്ന്… അത് പോരേടാ കുട്ടാ…?”
“മതിയിച്ചായാ… കുറേ നാള് കഴിയട്ടെ… അത് വരെ നമുക്കടിച്ച് പൊളിക്കാം… പക്ഷേ, വേറൊരു പ്രശ്നമുണ്ട് ഇച്ചായാ… അപ്പോ ഇച്ചായൻ ഉള്ളിലൊഴിക്കൂലേ… ?
ഹൗ… അത് പറ്റൂല ഇച്ചായാ… എനിക്കുള്ളിൽ തന്നെ വേണം ഇച്ചായന്റെ പാല്… അതിങ്ങനെ ഉള്ളിലേക്ക് ചീറ്റുമ്പോ….ന്റെ കുട്ടാ… അതില്ലാതെ പറ്റൂല മുത്തേ…”
മിയ, വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് സണ്ണിയുടെ കീഴ്ചുണ്ട് വായിലാക്കി കടിച്ചീമ്പി.
സണ്ണിയും അവളുടെ ചന്തിപ്പാളികളിൽ ഞെക്കിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് തിരിച്ചും ഊമ്പി.
മുലകൾ അവന്റെ മാറിൽ കുത്തി നിർത്തിക്കൊണ്ട് മിയ ചുണ്ടവന്റെ വായിലേക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി.. പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിന്ന് കുറേ നേരമവർ അധരപാനം തുടർന്നു. ഉമിനീർ അവർ കൊതിയോടെ നുണഞ്ഞിറക്കി. ഏത് കരുത്തനായ ശത്രു വന്നാലും തങ്ങളെ ശരീരം കൊണ്ടോ, ഹൃദയം കൊണ്ടോ പിരിക്കാനാവില്ലെന്ന മട്ടിൽ അവർ ഒട്ടിച്ചേർന്ന് നിന്നു. അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ പരസ്പരം വാചാലമാകുന്നത് അവർക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു. അവരുടെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ അണുവിന്റെ ചലനം പോലും അവർക്കറിയാമായിരുന്നു…