“”സാരമില്ലെടീ… നീ ചെന്ന് ഫ്രഷായി വാ.. ഏഴര മണിയായി…”
മിയ വേഗം ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് പോയി. അവൾ വരുന്നതും കാത്ത് അവൻ ബെഡിലിരുന്നു. യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ പടക്കളം പോലുണ്ട് ബെഡ്.. അവിടവിടെ നനവും… അവൻ ചിരിയോടെ അതിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
മിയ, പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുറത്തിറങ്ങി. ബ്രായും, പാന്റിയുമൊന്നും ഇടാൻ നിൽക്കാതെ, ഇന്നലെ രാത്രി അഴിച്ചിട്ട മിഡിയും, ടീഷർട്ടും തന്നെയിട്ടു.
“ഇച്ചായൻ വാ…”
അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. മുകൾ നിലയിലാണവരുടെ ബെഡ് റൂം.
െസ്റ്റപ്പിറങ്ങി ഹാളിലെത്തി, സണ്ണിയെ അവൾ ഡൈനിംഗ് ടേബിളിലേക്കിരുത്തി.
“ഇച്ചായനിരിക്ക്… ഞാൻ കഴിക്കാനെടുക്കാം…”
അവൾ തിരിഞ്ഞതും അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.
“ മോളേ… എനിക്കീ നേരത്ത് കഴിച്ച് ശീലമില്ല… രാവിലെ ഒരു ചായ മാത്രേ ഞാൻ കുടിക്കൂ…
രാവിലത്തെ ട്രിപ്പ് പോയി മടങ്ങിവരുമ്പോ പത്ത് മണിയാകും.. അപ്പഴേ കഴിക്കാറുള്ളൂ… നീ ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ മാത്രം എടുത്താ മതി…”
മിയ കണ്ണുരുട്ടി അവനെ നോക്കി.
“അതൊക്കെ അന്ന്… ഇനിയതൊന്നും പറ്റില്ല… നേരത്തിന് വെച്ച് വിളമ്പിത്തരാൻ ഇവിടെ ആളുണ്ട്…. രാവിലെ കഴിക്കാതെ തൽക്കാലം ഇച്ചായൻ ഇവിടന്നിറങ്ങൂല… മര്യാദക്കവിടെ ഇരുന്നോ… ഞാനിപ്പ വരാം…”
മിയ കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഉള്ളിൽ നിന്നും കുറ്റിയിട്ടിരിക്കുകയാണ് അടുക്കള വാതിൽ. അവൾ കുറ്റിയെടുത്ത് വാതിൽ തുറന്നു.
“ മറിയച്ചേടത്തീ… ഗുഡ്മോണിംഗ്…””
അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
മറിയച്ചേടത്തി, അവർ അമേരിക്കയിൽ നിന്ന് വന്ന് ഇവിടെ താമസമാക്കിയത് മുതൽ ഉള്ള ജോലിക്കാരിയാണ്.
നല്ല കൈപ്പുണ്യമുള്ള,വിശ്വസ്ഥയായ അടുക്കളക്കാരി.
അവർ വൈകുന്നേരം അടുക്കള, പുറത്ത് നിന്ന് പൂട്ടി താക്കോലുമായി വീട്ടിൽ പോകും. അതിരാവിലെ വന്ന് വാതിൽ തുറന്ന് അടുക്കളയിൽ കയറും. അവർ അടുക്കളയിൽ കയറിയാലും വീടിനകത്തേക്ക് കയറാൻ കഴിയില്ല. ഹാളിൽ നിന്നുള്ള വാതിൽ അകത്ത് നിന്ന് കുറ്റിയിടും. രാവിലെ ബെറ്റി എഴുന്നേറ്റ് വന്നാലേ അത് തുറക്കൂ…