““അപ്പുവേട്ടൻ കാരണവല്ലെ മനീഷേട്ടൻ ഇവരെ കൊണ്ടുവിടാന്ന് സമ്മതിച്ചത്… അപ്പൊ അപ്പുവേട്ടനല്ലെ ഉമ്മ കൊടുക്കേണ്ടത്….. ഞാനിനീം ഉമ്മ കൊടുക്കും””” സ്നേഹയോട് മറുപടി പറഞ്ഞുതുടങ്ങിയ ലെച്ചു ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചു..
““ആഹാ… അതുശെരി.! നിന്നേയിന്നുഞാൻ””” എന്നുപറഞ്ഞ് നിലത്ത് ചുറ്റിനും കണ്ണോടിച്ച് നോക്കിയ സ്നേഹ അടുത്തുകിടന്ന ഒരു വടി കയ്യിലെടുത്ത സേഷം.
““സോറി പറയടി.! അവനോട് സോറി പറയടി.””” എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് സ്നേഹ ലെച്ചുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നതും..
““ഏഹ്ഹ്…””” എന്നൊരു ശബ്ദമുണ്ടക്കികൊണ്ട് കിളന്നുചാടിയ ലെച്ചു, ഒറ്റ ഓട്ടത്തിന് അനഘയുടെ പിന്നിൽ ചെന്നോളിച്ചു—- അവളുടെ ആ കോപ്രായമൊക്കെ കണ്ട് എല്ലാവരും വാവിട്ട് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി… എന്തിനേറെപറയുന്നു ഈ ഞാൻപോലും അവളുടെ ആ കോപ്രായമൊക്കെ കണ്ട് ചിരിച്ചുപോയി.
എന്നാൽ.. ഇടക്കെപ്പഴൊ എന്റെ കണ്ണൊന്ന് റിയർ മിററിലേക്ക് ചെന്നതും— കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ എന്നേതന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന മിത്രേയാണ് ഞാൻ കാണുന്നത്…. പെട്ടന്നെന്റെ ചിരി മഞ്ഞു…. ഞാനപ്പോൾതന്നെ അവളിൽ നിന്നും നോട്ടംമാറ്റി….
““അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കുമ്പോൾ ഞാനെന്ത തളർന്നുപോകുന്നത്.? എനിക്കെന്റെ ധൈര്യം ചോർന്നു പോകുന്നപോലെ””” ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു..
““നീയവളോട് ചെയ്തത് അത്രയ്ക്ക് വലിയ തന്തയില്ലാഴ്മ ആയതുകൊണ്ട്””
““ഏഹ്… അതാരാ പറഞ്ഞെ””
🧞♂️: ““ഞാനാടാ മൈരെ പറഞ്ഞെ”””
“ഓഹ് നിയാരുന്നൊ””
**വേറാരുവല്ലകേട്ടൊ എന്റെ ‘🧞♂️മനസാക്ഷികുണ്ണന🧞♂️… ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ വരും എന്തേലും ഊമ്പിയ ഡയലോഗ് പറഞ്ഞിട്ട് പോകും.****