““നീയെവിടായട അപ്പൂസെ.? ഇങ്ങെത്താറായൊ.?”” ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്തതുപോലെ വളരെ മാന്യമായിട്ട് അവനെന്നോട് ചോദിച്ചു..
““ഞാനങ്ങോട്ട് വന്നോണ്ടിരിക്കുവാട.!! പിന്നെ., ഞാൻനിന്നെ വിളിച്ചത് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാന.?””” ഞാൻ പറഞ്ഞു—
““എന്തടാ.?”” അവൻ ചോദിച്ചു…
““നീയൊറ്റക്കല്ലെ ഇവരേംകൊണ്ട് കാവാലത്തേക്ക് പോന്നെ, അതോ നിന്റെ കൂട്ടിന് നീയാരെയെങ്കിലും കൂടെ കൊണ്ടുപോകുന്നുണ്ടൊ.?”””
““ഇല്ലില്ല ആരുവില്ല ഞാനൊറ്റക്കെ ഒള്ളട””” അവൻ പറഞ്ഞുനിർത്തി..
““എങ്കിശെരി ഞാൻനമ്മുടെ വോളിബോൾ കോർട്ടിൽ എത്തിയിട്ട് നിന്നെ വിളിക്കാം.”””” ഞാൻ പറഞ്ഞു..
““Ok ടാ അവിടെ എത്തിയിട്ട് വിളിക്ക്”” അവൻ പറഞ്ഞു..
അവിടംകൊണ്ട് ഫോൺ സംഭാഷണം നിർത്തി ഫോൺ കട്ടാക്കിയ ഞാൻ ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി, സേഷം സ്നേഹയുടെ മുഖത്തേക്കും,,,,,,,,, രണ്ടുപേരുടേയും മുഖത്ത് നല്ല നിരാശ പടർന്നിരുന്നു… രണ്ടിന്റേം ആ അവിഞ്ഞ മുഖംകണ്ട് എനിക്ക് ചിരി പൊട്ടിയെങ്കിലും ഞാനത് ഉള്ളിലടക്കി..
““എന്താ നിങ്ങൾക്ക് പോകണ്ടെ.? വേണേൽ പോയിട്ട് വാ.! അതാവുമ്പൊ അവനൊരു കൂട്ടുമാവും.! ഞാനവനെ വിളിച്ച് പറയട്ടെ നിങ്ങളും അവന്റെയൊപ്പം വരുന്നെന്ന്.! ഏ.! പറയട്ടെ”’” പുറത്തേക്ക് പൊട്ടിവന്ന ചിരി ഉള്ളിലൊതുക്കികൊണ്ട് ഞാൻ രണ്ടുപേരോടുമായിട്ട് ചോദിച്ചു..
അതുകേട്ട് ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് എന്നെ ഒരു നോട്ടം നോക്കിയ ലക്ഷ്മി… അടുത്ത സെക്കന്റിൽതന്നെ വണ്ടിയിൽ നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി..
ഞാൻ വണ്ടിയുടെ പിൻസീറ്റിലേക്ക് തല ചെരിച്ച് നോക്കി…. അപ്പഴേക്കും സ്നേഹയും ഡോർതുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയിരുന്നു..