അർജുൻ : നീ വാ നമുക്ക് നമുക്ക് ചോദിക്കാം പിന്നെ നീ എടുത്ത് ചാടി ഒന്നും ചെയ്യരുത് അവനുള്ളത് ഞാൻ തന്നെ കൊടുത്തോളാം
ഇത്രയും പറഞ്ഞു അർജുൻ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഒപ്പം അമ്മുവും എന്നാൽ ഹാളിൽ വിവേകും കുടുംബവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല
അർജുൻ : അവരെവിടെ?
ദേവി : എവിടെയെന്നോ അവര് അവരുടെ പാട്ടിന് പോയി അത്രക്ക് ഉണ്ടല്ലോ ഇവളുടെ പ്രവർത്തി
ദേവി അമ്മുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു
അർജുൻ : അമ്മ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ ഒന്നുമല്ല കാര്യങ്ങൾ
പെട്ടെന്നാണ് സാന്ദ്ര അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് വന്നത്
സാന്ദ്ര : വിവേക് ഞങ്ങളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു നിങ്ങൾ ഇത്തരക്കാരിയാണെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല
അമ്മു : സാന്ദ്രേ നീ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ അല്ല കാര്യങ്ങൾ അവൻ ഒരു ചെറ്റയാ
സാന്ദ്ര : മിണ്ടിപോകരുത് നിങ്ങൾ…കണ്ടവമ്മാരുടെ കൂടെ അഴിഞ്ഞാടി നടന്നിട്ട്
അർജുൻ : വാ അടക്ക് സാന്ദ്രേ എന്തൊക്കെയാ നീ ഈ വിളിച്ചു കൂവുന്നെ
ദേവി : അവള് പറഞ്ഞതിൽ എന്താടാ തെറ്റ് നിനക്ക് ആരെയെങ്കിലും നിലക്ക് നിർത്തണം എങ്കിൽ ആദ്യം ഇവളെ നിർത്ത് ഇതിപ്പോൾ കുറേ ആയി നീ എന്താ ഇവളുടെ അടിമയാണോ ഞാൻ അന്നേ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞതാ ഈ ബന്ധം വേണ്ടെന്ന് ഇപ്പോൾ എന്റെ കുട്ടി ആരുടെയോ വിഴിപ്പ് ചുമക്കേണ്ട ഗതിയായി
അർജുൻ : ആരുടെ വിഴിപ്പ് ങ്ങേ… നിങ്ങൾക്കൊക്കെ ഇത് എന്തിന്റെ കേടാ
അമ്മു : അജു അവൻ ഇവരോടൊക്കെ എന്തോ പറഞ്ഞു പിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്
സാന്ദ്ര : നിങ്ങൾ ഈ അഭിനയം ഒന്ന് നിർത്ത് ഇവിടെ എല്ലാവരും എല്ലാം അറിഞ്ഞു അധികം ശീലാവതി ചമയണ്ട