“നിനക്കറിയോ അമ്മു ഇനി നീ കൂടി അറിഞ്ഞാണ് എന്നെ പറ്റിച്ചതെങ്കിലും ഞാൻ നിന്നെയും കൊണ്ടേ പോകുള്ളായിരുന്നു ചിലപ്പോൾ കുറച്ച് വഴക്കുണ്ടാക്കിയേനെ നല്ല ബഹളവും വച്ചേനെ പക്ഷെ പോകുമ്പോൾ നിന്നെയും കൊണ്ടേ പോകുള്ളായിരുന്നു ”
ഇത്രയും പറഞ്ഞു അർജുൻ വീണ്ടും അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നോക്കി
************
കുറച്ച് നേരത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ അർജുൻ അമ്മുവുമായി റൂമിന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഹാളിലേക്ക് എത്തി ശേഷം രാജീവിനേയും റാണിയേയും നോക്കി
അർജുൻ : അമ്മുവിനെ ഞാൻ കൊണ്ടുപോകുവാ നിങ്ങള് ചെയ്ത തെറ്റിന് ഇവളെ ശിക്ഷിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ
രാജീവ് : വേണ്ട എന്റെ മോള് ഇവിടെ തന്നെ നിന്നോട്ടെ അവള് ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ഭാരവുമല്ല ഇനി ഈ ബന്ധം ശെരിയാകില്ല എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാ ക്ഷമിച്ചേക്ക്
അർജുൻ : അമ്മു വാ പോകാം
രാജീവ് : ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അർജുൻ അവളെ വിടില്ല ഞങ്ങൾക്ക് മതിയായി
അർജുൻ : ഞാൻ ആരോടും അനുവാദമൊന്നും ചോദിച്ചില്ല എന്റെ ഭാര്യയെ ഞാൻ കൊണ്ടുപോകും
റാണി : എന്തിനാ എന്റെ കുഞ്ഞ് കേൾക്കേണ്ടതൊക്കെ കേട്ടുകഴിഞ്ഞു ഇനിയും അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോയി ദ്രോഹിക്കാൻ ഞങ്ങൾ അനുവദിക്കില്ല ഞങ്ങൾ മരിക്കുന്നത് വരെ അവൾ ഇവിടെ നിന്നോട്ടെ
അർജുൻ : അവിടെ എന്താ നടന്നത് എന്നൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷെ എല്ലാം വരുത്തിവച്ചത് നിങ്ങളാ എന്നോടെങ്കിലും എല്ലാം പറയാമായിരുന്നു പക്ഷെ ആരെങ്കിലും അത് ചെയ്തോ
റാണി : ശെരിയാ തെറ്റൊക്കെ ഞങ്ങളുടെതാ പക്ഷെ ആരോടായാലും അല്പം ദയയൊക്കെ കാണിക്കാമല്ലോ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ എന്തൊക്കെയാ പറഞ്ഞത് ഇപ്പോഴും നെഞ്ച് പൊട്ടുവാ എന്റെ കുഞ്ഞ് പ്രസവിക്കില്ലെന്ന് ഒരു ഡോക്ടറും തീർത്തു പറഞ്ഞിട്ടില്ല സാധ്യത കുറവാ പക്ഷെ ഞങ്ങൾക്ക് നല്ല പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു വിവാഹത്തിനു ശേഷം മാത്രമേ തുടർ ചികിത്സ ചെയ്യാൻ കഴിയു എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ഞങ്ങൾക്ക് ഇതൊക്കെ ചെയ്യേണ്ടി വന്നത് ഇനി ഒന്നും വേണ്ട ഒറ്റക്ക് ജീവിക്കാനാണ് ഇവളുടെ വിധിയെങ്കിൽ അങ്ങനെയാകട്ടെ