അർജുൻ : എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയ്
പെട്ടെന്ന് തന്നെ അമ്മു ഓടി വന്ന് അർജുനെ കെട്ടിപിടിച്ചു
അമ്മു : അജു….എന്നെകൂടി കൊണ്ടു പോകുവോ… എനിക്ക് നീ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല
ഇത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം അമ്മു അർജുനെ നിസ്സഹായയായി നോക്കി
അർജുൻ : അമ്മു നീ എന്നെ പറ്റി എന്താ കരുതിയിരിക്കുന്നെ ഇനി ഭാരമാകില്ല പൊക്കൊ… എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായാൽ കൈവിട്ട് കളയുന്നവനാണ് ഞാൻ എന്നാണോ നീ കരുതിയിരിക്കുന്നെ നീ അറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണോ ഇത് ചെയ്തത് എന്ന് മാത്രമേ എനിക്ക് അറിയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളു അത് അറിഞ്ഞു… നീ പറഞ്ഞില്ലേ ഞാൻ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് അപ്പോൾ എനിക്ക് പറ്റുമെന്ന് തോന്നുണ്ടോ.. നീ വാ നമുക്ക് പോകാം
ഇത് കേട്ട അമ്മു അർജുനെ കൂടുതൽ അമർത്തി കെട്ടിപുണർന്നു അപ്പോഴാണ് അമ്മുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ചോര ഒഴുകുന്നത് അർജുൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് അവൻ വേഗം തന്നെ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു നോക്കി ആവളുടെ കയ്യുടെ പുറം ഭാഗത്ത് കുപ്പിച്ചില്ലിന്റെ ചെറിയ ഭാഗങ്ങൾ കയറിഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു
അർജുൻ : ഇത്… ഇതെങ്ങനെയാ അപ്പോഴാണ് റൂമിലെ അലമാരയുടെ കണ്ണാടി പൊട്ടിയിരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടത് അതിൽ കൈകൊണ്ട് ഇടിച്ച പോലെ ഒരു പാടും ആ പാടിൽ രക്തതുള്ളികളും അവന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു
അർജുൻ : നിന്നെ എന്താ അമ്മു ചെയ്യേണ്ടെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് കാണിക്കുന്നെ
അമ്മു : അർജുനെ ഇനി ഒരിക്കലും എനിക്ക് കിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നി
ഇത് കേട്ട അർജുൻ അമ്മുവിന്റെ മുഖം പതിയെ കൈകുള്ളിലാക്കി