ജൂലി ഇവിടെ പോകുവാ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ.
ഞാൻ ഇവൾക്ക് ഒരു ബിരിയാണി വാങ്ങി കൊടുത്തിട്ട് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു.
അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു. വീട്ടിലെ കാറും ഒന്നും എടുക്കാതെ.. ഞാൻ റോഡിൽ എത്തി… ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് സമയം 8മണി ആകാൻ പോകുന്നു.
അവളുടെ മുഖത്തെ ഉത്സാഹം കണ്ടിട്ട് എനിക്കും ഹാപ്പി ആയി.
അപ്പോഴേക്കും ഒരു ബസ് വന്നു.
ഞങ്ങൾ കയറി അവളെ വീണ്ടോ സിറ്റിൽ ഇരുത്തി.
അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ വരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നു.
ബസ് ടിക്കറ്റ് ഒന്നും എനിക്ക് എടുത്തില്ല. കാരണം അവര്ക് അറിയാം ആയിരുന്നു ഞാൻ ആരാണെന്ന്.
അന്ന് ആ ചെറുപ്പത്തിൽ കയറാൻ പറ്റാത്ത ഹോട്ടലിന്റെ മുന്നിൽ ഞാനും അവളും ഇറങ്ങി.
റോഡിന്റെ അപ്പുറം ആരെയും കൊതിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ലേഷറി ഹോട്ടൽ.
ഞാൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ട്.
“രേഖു ന്റെ അർജുൻ ആണ് ഇന്ന് കൂടെ ഉള്ളത്.
അന്ന് നമുക്ക് വാങ്ങാൻ പറ്റാതെ പോയത് ഇന്ന് നമുക്ക് വാങ്ങാം.”
അവൾ എന്റെ നേരെ നോക്കി.
ഞങ്ങൾ റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്തു ഹോട്ടലിൽ കയറി.
അവൾക് ഇഷ്ടം ഉള്ള ഒരു ഇടാം തന്നെ കണ്ടു പിടിച്ചു അവിടെ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു.
ഓഡർ എടുക്കാൻ ആൾ വന്നു.
അവൾ രണ്ട് ചിക്കൻ ബിരിയാണി പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴേക്കും അതിന്റെ മാനേജർ അവിടെ എത്തി കഴിഞ്ഞു.
ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് വന്നു പരിജയപ്പെട്ടു.
അയാൾ ഒരിക്കലും വിചാരിച്ചില്ല ഞങ്ങൾ ഹോട്ടലിൽ വിസിറ്റ് ചെയും എന്ന്.
ആ ഹോട്ടൽ ഒരു വർഷം മുന്നേ ഞങ്ങൾ ഗായത്രിയുടെ പേരിൽ വാങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഇത് അടക്കം സിറ്റിയിലെ സ്റ്റാർ ഹോട്ടലുകളുടെ 55%ഷെയർ ഇപ്പൊ ഗായത്രിയുടെ കൈയിൽ ആയി കഴിഞ്ഞു.