എന്നാൽ കൃപേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ വിശ്വനാഥനേക്കാളും മോശമായിരുന്നു,,, ‘കള്ളകളികൾ ഞാൻ കയ്യോടെ പിടിച്ചു’ എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതിന്റെ ഷോക്കിൽ തറഞ്ഞുനിന്നുപോയ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തെ അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ എന്താണെന്ന് എനിക്ക് വിവരിക്കാൻതന്നെ കഴിയുമായിരുന്നില്ല, ഞെട്ടലും, ഭയവും, ചമ്മലും, വിഷമവും അങ്ങനെ എല്ലാം കലർന്ന ഒരുമാതിരി ഊമ്പിയ അവസ്ഥയായിരുന്നു കൃപേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് ഞാൻ കണ്ടത്,,,…
പക്ഷെ., ഏത് നിമിഷവും ചേച്ചിയിൽ നിന്നും ഒരു പൊട്ടികരച്ചിൽ ഉണ്ടാവുമെന്ന് ചേച്ചിയുടെ ആ മുഖത്തുനിന്നും വളരെ വ്യക്തമായി എനിക്ക് മനസ്സിലായി,,,
^^^ അതുപോലെതന്നെ സംഭവിച്ചു.. ^^^
ശബ്ദം അടക്കിപ്പിടിച്ച് ഒരു വിങ്ങി കരച്ചിലോടെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയെത്തിയ കൃപയേച്ചി.. എന്റെ രണ്ട് കയ്യിലും കൂട്ടിപിടിച്ച് ചേച്ചിയുടെ ബ്ലാസിനുള്ളിൽ വിങ്ങി നിൽക്കുന്ന ആ വലിയ രണ്ട് മാംസ ദളങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട്..
““മോനെ അച്ചു ഈ….. ഈ കൃപയെച്ചിയോട് ക്ഷമിക്ക് മോനെ..! ചേച്ചിക്കൊരു തെറ്റുപറ്റി..; എ… എന്റെ മോനിത് ആരോടും പറയല്ല്….! പ.. പറഞ്ഞാൽ.! പിന്നെ ഈ കൃപേച്ചി ജീ.. ജീവിച്ചിരിക്കില്ല…! സത്ത്യായിട്ടും ഞാൻ ചത്തുകളയും..!””
ഒരു എങ്ങലോടെ പറഞ്ഞുനിർത്തിയ കൃപേച്ചി വീണ്ടും എന്റെ കൈകളിലുള്ള പിടി മുറുക്കികൊണ്ട് നിന്ന് കരയാൻ തുടങ്ങി..; ഈ പാതിരാത്രിയിൽ ഇയാളിവിടെ എന്തിന് വന്നു.? എന്ന് ഞാൻ ചോദിക്കുന്നതിന് മുൻപ് ചേച്ചിതന്നെ കുറ്റസമ്മതം നടത്തി,,
^^എന്നാൽ അതേസമയം.. ചേച്ചിയുടെ ആ വലിയ മുലയിടുക്കിൽ എന്റെ കൈകൾ പറ്റിചേർന്ന ആ നിമിഷം… എന്റെ രണ്ട് കണ്ണുകളും ഒന്ന് വിടർന്നു,.. ശരീരം കൂലിക്കിയുള്ള ചേച്ചിയുടെ ഏങ്ങലടിയിൽ മുലകൾക്കിടയിൽ ഇരുന്ന എന്റെ പുറം കയ്യിൽ ചേച്ചിയുടെ മുലക്കണ്ണ് അമർന്നിരുന്നത് ഞാൻ ശെരിക്കും അറിഞ്ഞു..