“ഇപ്പഴും മധുരം തന്നെയാടീ.. നീയൊന്ന് കുടിച്ച് നോക്ക്…”
“വേണ്ടച്ചാ… അച്ചനിത് വിൽക്കാനുള്ളതല്ലേ… തേൻ കുടിക്കാൻ നമുക്ക് വേറെയെടുക്കാം… ”
അയാളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്.
അവൾ ഒരു ചാക്കെടുത്ത് അവിടെ കുന്തിച്ചിരുന്നു. പിന്നെഓരോ ഇണ്ണിത്തട്ടയായി എണ്ണി, ചാക്കിലേക്കിട്ടു.
അവളുടെ തൊട്ടു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ശിവരാമൻ ഒന്നുലഞ്ഞു പോയി.
പാവാട തുടവരെ ഉയർത്തി കുന്തിച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ വെളുത്ത് ചുവന്ന തുട പകുതിയോളം കാണാം. അതിന്റെ വണ്ണവും, മിനുപ്പും, കൊഴുപ്പും അയാളെ കാമാന്ധനാക്കി.
അരക്കെട്ടിൽ കിടന്ന് പടവലം വിറച്ച് തുള്ളാൻ തുടങ്ങി.
ചോര തൊട്ടെടുക്കാൻ പറ്റുന്ന പരുവത്തിലുള്ള തുടകളുടെ സൗന്ദര്യം അയാൾക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതിനും അപ്പുറത്തായിരുന്നു.
എന്നിട്ടും,,,, അത് നോക്കാൻ പാടില്ല എന്ന് തന്നെയാണയാൾ മനസിലുറപ്പിച്ചത്. ഇത് തന്റെ മകന്റെ ഭാര്യയാണ്. തനിക്ക് മകൾ തന്നെ. താനവൾക്ക് അച്ചനും…
ഒരു ചാക്ക് നിറച്ച് രജനി, അച്ചനെ നോക്കി. അയാൾ അടുത്ത് വന്ന് ആ ചാക്ക് എടുത്ത് മാറ്റി,വേറൊരു കാലിച്ചാക്ക് അവൾക്ക് കൊടുത്തു. അവളതിലേക്ക് ഓരോന്നായി പെറുക്കിയിടാൻ തുടങ്ങി.
“ഇതെപ്പഴാ അച്ചാ, കൊണ്ട് പോവ്വാ…?’”
നിറച്ച ചാക്ക് പ്ലാസ്റ്റിക് കയറ് കൊണ്ട് തുന്നിക്കെട്ടുന്ന ശിവരാമനോട്, രജനി ചോദിച്ചു.
“അതിപ്പോ വണ്ടി വരും മോളേ,…അവർ ടൗണിലെ സൂപ്പർമാർക്കറ്റിലേക്കാ ഇത് കൊണ്ടുപോവുന്നേ… നമുക്ക് ചെറിയ വിലയേ തരുന്നുളളൂ… അവരിത് വിൽക്കുന്ന വില കേട്ടാ നമ്മളന്തം വിട്ട് പോവും…”