ബാലചന്ദ്രൻ അപ്പോഴും പത്രം മറിച്ചു നോക്കി ഇരിപ്പ് തുടരുക ആയിരുന്നു…
” ഹാ.. വേണ്ട.. പോയിട്ട് അല്പം തിരക്കു ണ്ട് രേണു മാമി… ”
നിഖിൽ അല്പം ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പതിയെ വണ്ടി തിരിച്ചു….
” ഹാ.. എന്തൊരു കോലം ആണെടാ ഇത്… നിനക്ക് അവിടെ തിന്നാനും കുടിക്കാനും ഒന്നും കിട്ടാറില്ലേ.. ”
രേണു പതിയെ മകന് നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു…
അവന്റെ കൈകളിൽ കിടന്നിരുന്ന ബാഗ വാങ്ങിച്ചു പതിയെ ഉമ്മറത്തേക്ക്…
വിഷ്ണുവിന്റെ നോട്ടം….അത്..ഒരു നിമിഷം അവരുടെ ചന്തിയിലേക്കു നീണ്ടു പോയി..
സ്വന്തം അമ്മ എങ്കിലും ഓർമ്മ വച്ച കാലം മുതൽ രേണു വിഷ്ണുവിന്റെ മനസ്സിലെ ഒരു മോഹം തന്നെ ആയിരുന്നു..
അച്ഛൻ കാണാതെ ഉള്ള അവന്റെ നോട്ടം… അത് അവന്റെ അരക്കെട്ടിൽ അനക്കം സൃഷ്ടിക്കുകയായിരുന്നു…
യാത്ര കഴിഞ്ഞു വന്നതിന്റെ ക്ഷീണം… അത് അവന്റെ മുഖത്ത് നന്നേ ബാധിച്ചിരുന്നു …
വിഷ്ണു…
ബാലചന്ദ്രന്റെയും രേണുവിന്റെയും രണ്ട് മക്കളിൽ മൂത്തവൻ…
ശരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ തങ്ങളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു അല്പ നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പിനോടുവിൽ കിട്ടിയ സന്തതി….
അവന് ഇന്ന് വയസ്സ് 25….
വെളുത്ത ശരീരം ആണ് ചെറുക്കന്റെത്….
അത്യാവശ്യം ഉയരവും ഇടത്തരം ശരീരവുമുള്ള നല്ല ഒന്നാന്തരം ആണ്…
” ചെറുക്കൻ ആകെ അങ്ങ് കോലം കെട്ട് പോയി.. അല്ലെ ബാലേട്ടാ… ”
കയ്യിലെ ബാഗ് ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇറക്കി വച്ച് കൊണ്ട് രേണു ബാലചന്ദ്രനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു…