നാവ് നീട്ടി ചുണ്ട് നക്കിക്കൊണ്ട് രജനി പറഞ്ഞു.
അവളുടെ പ്രയാസം ഗോപികക്ക് മനസിലായി. അതേ പ്രയാസം തന്നെയാണല്ലോ തനിക്കും…
പക്ഷേ, അതിനെന്താണൊരു മാർഗം..?
“നീ തെളിച്ച് പറയെടീ… കടിമാറ്റാൻ എന്ത് വഴിയാ നീ കണ്ടേ… ?”
“ഞാനൊരു വഴിയും കണ്ടിട്ടില്ല… പക്ഷേ, എനിക്കിത് താങ്ങാൻ പറ്റുന്നുമില്ല…
അതിന് നീയെനിക്കൊരു വഴി പറഞ്ഞ് താ…”
“എന്റെ രാജീ… ഞാനെന്ത് പറയാനാ… ഇപ്പത്തന്നെ എന്റെ പാന്റീസ് നനഞ്ഞ് കുതിർന്നു… കന്തൊക്കെ വഴുതിച്ചാടി പാന്റീസിലുരയുകയാ… എന്റെ കടി മാറ്റാൻ തന്നെ എന്ത് വഴി എന്നാ ഞാനാലോചിക്കുന്നേ…”
“ആലോചിക്ക്… ശരിക്കാലോചിക്ക്… ഞാനൊന്ന് മൂത്രമൊഴിച്ച് വരാം… “
രജനി കട്ടിലിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് ബാത്ത്റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.
ഗോപിക ബെഡിലേക്ക് വിലങ്ങനെ മലർന്ന് കിടന്നു.കുത്തിയുയർന്ന് നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുലകൾ ശ്വാസോച്ച്വാസത്തിനനുസരിച്ച് പൊങ്ങിത്താഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവളുടെയുള്ളിൽ ഒരു വസന്തകാലം ചിറകടിച്ച് പറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഏഴ് വർണങ്ങളിൽ കനവുകൾ നെയ്ത, ജീവിതത്തിലെ സുവർണകാലം..
നിയന്ത്രണമില്ലാതെ, പാറിപ്പറന്ന മൂന്ന് വർഷക്കാലം..
ഹോസ്റ്റലിലെ കുടുസുമുറിയിൽ തകർത്താടിയ, പുളഞ്ഞ് മറിഞ്ഞ, ആർത്താർമാദിച്ച, ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ മൂന്ന് വർഷക്കാലം..
തന്റെ ചങ്കായ ഷൈനിയുടെ ചുള തിന്നാത്ത ഒരു ദിവസം പോലുമുണ്ടായിട്ടില്ല.. നിന്നും, ഇരുന്നും, കിടന്നും, തങ്ങൾ തകർത്താടി.ഉറങ്ങുമ്പോൾ പോലും പരസ്പരം പൂറ് വായിൽ വെച്ചായിരുന്നു തങ്ങൾ കിടന്നിരുന്നത്.. രണ്ടാൾക്കും പരസ്പരം പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ പോലും പറ്റില്ലായിരുന്നു.