Posted by അവളുടെ അസുഖം ഏതാണ്ട് ഗോപികക്ക് മനസിലായി.
“ഏട്ടനില്ലാതെ പറ്റുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാ…?”
“അത്… പറ്റുന്നില്ല..അത്ര തന്നെ… “
ഇപ്പോൾ രജനിയുടെ മുഖത്ത് നാണം.
“അതായത്… ഏട്ടൻ അടുത്ത് കിടക്കാതെ നിനക്ക് ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ലെന്ന്,…അല്ലേ… ?”
“ ഉം… “
നാണത്തോടെ രജനി മൂളി.
“എടീ പൂറീ… എന്റാങ്ങളയുടെ കുണ്ണ പൂറ്റിൽ കയറ്റാതെ, കടി സഹിക്കാൻ പറ്റാതെ നിനക്ക് പറ്റുന്നില്ലെന്ന്… ഓ… എന്തൊരഭിനയമായിരുന്നു… എന്തൊരു കരച്ചിലായിരുന്നു… കഴപ്പി…”
ഗോപിക വെട്ടിത്തുറന്ന് പറഞ്ഞു.
“തന്നെടീ… അത് തന്നെയാ പ്രശ്നം.. അതില്ലാതെ ഇരിക്കാനും, കിടക്കാനും പറ്റുന്നില്ല… സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല ഗോപൂ…”
ഗോപിക കുസൃതിച്ചിരിയോടെ രജനിയെ നോക്കി.
“നീ നോക്കണ്ട… നിന്റെ കോന്തനാങ്ങള എന്നെ എന്തൊക്കെയാ ചെയ്തേന്ന് നിനക്കറിയോ…?
ഇടക്കെപ്പെഴെങ്കിലും ഒന്ന് വിരലിട്ടിരുന്നതാ… ഇപ്പോ വിരലൂരാൻ പറ്റുന്നില്ല…”
നാത്തൂൻമാർ തമ്മിൽ എല്ലാം തുറന്ന് തന്നെ പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു.
“അങ്ങേരവിടുന്ന് നാവെടുക്കൂലെടീ… എല്ലാം കടിച്ച് വലിച്ച്നീട്ടി വലുതായി..നടക്കുമ്പോഴൊക്കെ പാന്റീസിലുരഞ്ഞ്, കടി സഹിക്കാനാവുന്നില്ല… ദിവസവും മൂന്നും നാലും നനഞ്ഞ പാന്റീസാ ഞാൻ മാറ്റുന്നേ…”
ഗോപികയുടേയും സുന്ദരമായ മുഖം കാമം കയറി ചുവക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“അല്ലെടീ… നിനക്കൊരു പ്രശ്നവുമില്ലേ….”?”
രജനി, ഗോപികയുടെ കൊഴുത്ത തുടയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്റെ രാജീ… ഞാനുമൊരു പെണ്ണല്ലേടീ… നിനക്കുള്ള അതേ പ്രശ്നങ്ങൾ എനിക്കുമുണ്ട്… നിന്റാങ്ങളയും അത്ര മുന്തിയ മൊതലൊന്നുമല്ല… ആ കസേര കണ്ടോ നീ… അതിലിരുത്തിയാ അങ്ങേരെന്നെ… അതൊന്നും ഓർക്കാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ലെടീ…”