Posted by ഇന്ന് രാത്രി ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും രജനി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ടിരുന്നു. ഗോപികയെ എങ്ങനേലും കുറേ സമയം ഇവിടെ പിടിച്ചിരുത്തുക എന്നത് മാത്രമാണവളുടെ ലക്ഷ്യം.
രജനിയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് ഗോപികയുടേയും,എന്തിനെന്നറിയാതെ രജനിയുടേയും പാന്റീസ് കുതിരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കുറേനേരം കഴിഞ്ഞ് അച്ചന് എല്ലാറ്റിനും സമയം കിട്ടിക്കാണും എന്ന കണക്ക് കൂട്ടലിൽ രജനി എഴുന്നേറ്റു.
എങ്കിലും അച്ചൻ വരുന്നത് വരെ അവർ പാടത്ത് തന്നെ നിന്നു. കൃഷിയെ പറ്റിയൊക്കെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അതിലൂടെയൊക്കെ ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞു.
പറമ്പിലൂടെ ഇറങ്ങി വരുന്ന അച്ചനെ രജനി സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. ആൾക്കെന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടോന്നാണ് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചത്.
ഇല്ല… ഒരു മാറ്റവുമില്ല.. ഒരു ക്ഷീണവുമില്ല,,
അങ്ങോട്ട് പോയത് പോലെത്തന്നെ ഊർജ്ജസ്വലനാണച്ചൻ.തലയിലെ കുട്ടയിൽ വളമുണ്ട്.
“അച്ചാ… ഞങ്ങള് പോവ്വാ… അച്ചനെന്തേലും കൊണ്ട് വരണോ…?’’
രജനി അയാളുടെ കരുത്തുറ്റ മാറിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട മോളേ… ഞാനിപ്പോ കഞ്ഞി വെള്ളം കുടിച്ചു… നിങ്ങള് പൊയ്ക്കോ….’ “
തലയിൽ നിന്ന് കുട്ട നിലത്തേക്ക് വെച്ച് അയാൾ പറഞ്ഞു.
കുട്ടയിൽ വളം തന്നെയാണെന്ന് രജനി കണ്ടു.
“വേണേൽ ഞാനിവിടെ നിൽക്കാം അച്ചാ… ഞാനെന്തേലും സഹായിക്കാം..’”
അയാളുടെ ഉള്ളറിയാനായി രജനി ചോദിച്ചു.
“അപ്പോ നിങ്ങള് അമ്മായച്ചനും, മരുമകളും കൂടി കൃഷിയൊക്കെ ചെയ്ത് പതിയെ വന്നാ മതി… ഞാനങ്ങോട്ട്…. “
ഗോപിക, തൊടിയിലേക്കുള്ള കയറ്റം കയറി.
“എന്റീശ്വരാ..ഇങ്ങിനെ ഒന്നാണല്ലോ എനിക്കുണ്ടായത്..ആ നേരം കൊണ്ട്…”