Posted by ഗോപിക കലിപ്പിലായി.
“ ഞാനാരേയും കളിയാക്കിയൊന്നുമില്ലേ… കേട്ടോ മോളേ,ഇന്നെന്തായാലും മഴ പെയ്യുമെന്ന് തോന്നുന്നു.. പുതിയ ആൾക്കാരൊക്കെ പാടത്തേക്കിറങ്ങി വന്നതല്ലേ… ഞാനീ വാഴയൊക്കെയൊന്ന് പിടിച്ച് കെട്ടട്ടെ..”
അതും തന്നെ കളിയാക്കിയതാണെന്ന് ഗോപികക്ക് മനസിലായി.
“എനിക്കേയ്,ഇങ്ങേരുടെ തള്ള് കേൾക്കാൻ സമയമില്ല… നീ മൂളിക്കൊട്… ഞാൻ പോവ്വാ…”
ചവിട്ടിത്തുള്ളിക്കൊണ്ട് ഗോപിക, തൊടിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.
“എന്തിനാ അച്ചാ വെറുതേ…”
ചിരിയോടെ രജനി പറഞ്ഞു.
മകൾ മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോകുന്നത് നോക്കി നിൽക്കുന്ന മരുമകളെ കണ്ട്,ശിവരാമന്,ഇന്നലെ രാത്രിയുണ്ടായ അതേ അസ്വസ്ത്ഥതയും, പരവേശവുമുണ്ടായി.
പാടില്ല, പാടില്ല എന്ന് നൂറ് വട്ടം മനസിനെ പറഞ്ഞ് പഠിപ്പിച്ചതാണ്..
പക്ഷേ, മനസ്കിടന്ന് പിടക്കുകയാണ്. എങ്കിലും നിയന്ത്രിച്ചേ പറ്റൂ..
“മോളേ… മോള് ചെല്ല്.. അച്ചനിപ്പോ വരാം..’”
അച്ചന്റെ സ്വരം വിറക്കുന്നത് പോലെ രജനിക്ക് തോന്നി.
“അച്ചന് കുടിക്കാനെന്തെങ്കിലും കൊണ്ട് വരണോ അച്ചാ…?”
“വേണ്ട മോളേ… അച്ചനിപ്പോ അങ്ങോട്ട് വരാം…”
തിരിഞ്ഞ് നടക്കുന്ന മരുമകളുടെ പിന്നിലേക്ക് ഒറ്റനോട്ടമേ അയാൾ നോക്കിയുള്ളൂ…
പേടിയോടെ അയാൾ നോട്ടം മാറ്റി.
അരുത്… ഇതും തന്റെ മകളാണ്..
വല്ലാത്ത പരവേശം തോന്നിയ ശിവരാമൻ ചെത്തിമിനുക്കിയ വരമ്പിലേക്കിരുന്നു.
🌹
നാലഞ്ച് ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞു.
രജനിയും, ഗോപികയും ഒരു മുറിയിൽ തന്നെയാണ് കിടത്തം.. ലെസ്ബിയന്റെ മാസ്മരലഹരിയിൽ അവർ നീന്തിത്തുടിച്ചു.
അവർക്കിപ്പോ യാതൊരു സങ്കടങ്ങളുമില്ല. തീർത്തും സന്തുഷ്ടരായിരുന്നു രണ്ട് പേരും. രാവും, പകലുമെന്നില്ലാതെ തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ അവർ പരസ്പരം സുഖിപ്പിച്ചു. ബെഡിലും, കസേരയിലും, ബാത്ത്റൂമിലും മദജലം തളം കെട്ടി.