ചുളകൾ കടിച്ചീമ്പിയും,കന്ത് നക്കിപ്പരത്തിയും, പൊളിഞ്ഞ കൂതിയിലേക്ക് നാവിട്ടിളക്കിയും അവർ തകർത്താടി.
ഗോപികയുടെ വായിലേക്ക്, രാജി ആദ്യത്തെ വെടി പൊട്ടിച്ചു. അത് കുടിച്ചിറക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ഗോപികയും രതിമൂർഛയിലെത്തി. രണ്ടാളും തുള്ളി വിറച്ചു കൊണ്ട്,പൂറ് ആഞ്ഞ് നക്കി. ഒഴുകിയിറങ്ങിയ,പതഞ്ഞ് വരുന്ന കൊഴുത്ത തേൻ ഒരു തുള്ളിയില്ലാതെ നക്കിക്കുടിച്ചു.
പൂറ് വായിൽ തന്നെ വെച്ച്, കിതച്ചു കൊണ്ട്, നിർവൃതിയോടെ രണ്ടാളും കുറേ നേരം കിടന്നു.
പിന്നെ, രജനിയുടെ വായിൽ നിന്നും പൂറ് പറിച്ചെടുത്ത് ഗോപിക എഴുന്നേറ്റ് നേരേ കിടന്ന് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
മദജലത്തിന്റെ ഗന്ധവും, വഴുവഴുപ്പുമുള്ള ചുണ്ടുകൾ അവർ ഉറുഞ്ചി വലിച്ചു.
മുഖമാകെ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു.
“ഗോപൂ…”
അവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് രാജി വിളിച്ചു.
“ഉം… എന്താടീ പൊന്നേ… ?”
“ഇനി രണ്ട് വർഷമല്ല, എത്ര വർഷം വേണേലും ഞാൻ കാത്തിരിക്കും… ഇനിയെനിക്കെന്റെ ഗോപുക്കുട്ടൻ മതി..
പൂറ്റിലേക്ക് കുണ്ണ കയറ്റാൻ പറ്റൂലാന്നല്ലേയുള്ളൂ….?
എന്നാലും സാരമില്ല..
പൂറൊന്ന് നക്കിയാ മതി… കന്തൊന്ന് ഊമ്പിയാ മതി… പിന്നെ മതിയാവോളം നമുക്ക് വിരലിട്ടും അടിക്കാലോ… എനിക്കിത് മതിയെടാ കുട്ടാ…”
നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തിൽ രജനി, ഗോപികയെ വാരിപ്പുണർന്നു.
“എനിക്കും സന്തോഷമായെടീ… നമുക്കിനി എന്നും സുഖിക്കാം.. രണ്ട് വീട്ടിലും നമുക്ക് സർവ്വസ്വാതന്ത്രമല്ലേ.. നമുക്കാരേയും പേടിക്കണ്ട… കണവൻമാർ അവിടെയിരുന്ന് വാണമടിക്കട്ടെ.. നമുക്കിവിടെ ആർമാദിക്കാം… “