രഞ്ജിത അതിനുള്ള പരിഹാരവുമായി എത്തി. അങ്ങനെ സിനി ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
കളിചിരികൾക്ക് ഇടയിലും ഇടയ്ക്കിടെ വിഷാദത്തിലാവുന്ന ബിനിലയെ അഫ്സലും ഷഫീദയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
രഞ്ജിത ഇടയിൽ നിയസിനെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
“നിങ്ങളുടെ ട്രിപ്പ് മുടങ്ങി അല്ലെ. അവളൊരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു അത്”
“അറിയാം അമ്മാ… പക്ഷെ ഈ അവസ്ഥയിൽ അവൾ ട്രിപ്പ് വരാനും മടിക്കും.”
“മ്മ്മ്… മോനൊരു കാര്യം ചെയ്യ്. മോൻ അവളെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പൊക്കോ. എന്റെ കൂടെ അമ്മുവും മക്കളും ഉണ്ടല്ലോ”
“മ്മ്മ്… ശെരി അമ്മാ…”
അഭിനയെ തനിച് വീട്ടിൽ കിട്ടുന്ന കാര്യം ആയതുകൊണ്ട് നിയാസ് ഉടനെ അത് സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു.
“കള്ളൻ… മറുത്തൊരു അക്ഷരം പറയാതെ സമ്മതിച്ചല്ലോ”
“സമ്മതിക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ”
അഭിനയെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ നിയാസ് രഞ്ജിതയെയും അമ്മുവിനെയും കൂടെ കൂട്ടി. ഒപ്പം സിനിയുടെ മക്കളും
അവർ ഇറങ്ങിയതും സിനിയും അഫ്സലും അവരുടെ പിറകെ തന്നെ ഇറങ്ങിയിരുന്നു. സിനിയുടെയും പിന്നെ ഷഫീദയുടെയും ബിനിലയുടെയും ഡ്രെസ്സുകൾ എടുക്കാൻ വേണ്ടി.
റൂമിൽ ആളൊഴിഞ്ഞതും ബിനില ഷഫീദക്ക് അടുത്ത് വന്നു അവളുടെ കാലുകളിൽ പിടിച്ചു വിതുമ്പി കരഞ്ഞു.
“ഞാൻ കാരണമാ…. ഞാൻ കാരണമാ മോൾക്ക് ഇത് വന്നത്. എന്റെ നശിച്ച ജന്മം കാരണം…”
“എന്തേ വന്നു കാലിൽ വീഴാത്തെ എന്ന് ഓർത്തു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ. ചേച്ചി എണീക്ക്”
തന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചു കരയുന്ന ബിനിലയെ എണീപ്പിച്ചു ഒപ്പം ചേർത്ത് ഇരുത്തി ഷഫീദ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.