Posted by “പോണോടാ നിനക്ക്… ?”
യമുന വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
അവൻ പേടിയോടെ വേണ്ട എന്ന് തലയാട്ടി.
പെട്ടെന്ന് യമുനയുടെ ചുണ്ടിൽ മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു.
“ഇന്ന് വീട്ടിൽ ചെന്നില്ലേൽ നിനക്കെന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോടാ…..?”
മനോഹരമായ സംഗീതം പോലെയുള്ള ശബ്ദത്തിൽ യമുന ചോദിച്ചു.
തമ്പുരാട്ടിയുടെ മനസിലെന്താണെന്ന് അറിയില്ലെങ്കിലും അവൻ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.
“എന്നാ ഇന്ന് നീ പോണ്ട… “
യമുന കൊതിയോടെ പറഞ്ഞു.
“അത്… തമ്പുരാട്ടീ… ഞാനിവിടെ… എങ്ങിനെ… ?”
യമുനയുടെ ഉദ്ദേശം മനസിലാകാതെ മുരളി ചോദിച്ചു.
“ഈയൊരു പകലും, അത് കഴിഞ്ഞുള്ള രാത്രിയും ഇവിടെ നിൽക്കാൻ നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ…?”
“അത്… എന്തിനാ… തമ്പുരാട്ടീ…?”
“നീ എന്തൊക്കെയോ കാണിച്ച് തരാമെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ… അതെനിക്ക് കാണണം… അതെനിക്ക് അറിയണം…”
പരപുരുഷനെ കുറിച്ച് ഇത് വരെ ചിന്തിക്കുക പോലും ചെയ്തിട്ടില്ലാത്ത യമുന വെട്ടിത്തുറന്ന് പറഞ്ഞു.
“എന്താ… ഇപ്പത്തന്നെ പോണോ നിനക്ക്… ?’”
“വേണ്ട…”
മുരളി പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“എന്നാ എന്റെ കൂടെ വാ…”
യമുന വാതിലിന് നേരേ നടന്നു. പിറകേ മുരളിയും.
മുറിയിലെ വെളിച്ചം കെടുത്തി മുരളിയേയും കൂട്ടിയവൾ വരാന്തയിലേക്കിറങ്ങി. നീളൻ വരാന്തയിലൂടെ നടന്ന് യമുനയുടെ കിടപ്പുമുറിയുടെ എതിർഭാഗത്തുള്ള
കോണിച്ചുവട്ടിലെത്തി.
അവനെയൊന്ന് നോക്കി യമുന കോണിപ്പടി കയറാൻ തുടങ്ങി.
പടിയിലേക്ക് കാലെടുത്ത് വെച്ച മുരളി,
കിതച്ച് കൊണ്ട് അവിടെത്തന്നെ നിന്നു.
അടിപ്പാവാടക്കുള്ളിൽ വെട്ടിത്തുളുമ്പുന്ന യമുനയുടെ വിടർന്ന ചന്തിയിലേക്കവൻ ആർത്തിയോടെ നോക്കി. കയറിയിറങ്ങുന്ന ചന്തിപ്പാളികൾ നേർത്ത അടിപ്പാവാടക്കുള്ളിൽ കിടന്ന് കുത്തിമറിയുകയാണ്.