എങ്ങെനെന്നറിയില്ല, മനസ്സിലങ്ങനെ പലതും ചിന്തിച്ഛ് ടച്ച്ലൈനിൽ എത്തിയ എന്റെ നോട്ടം ആദ്യം പോയത് ഇടത്തെ സൈഡിൽ ഗാലറിയിൽ നഖം കടിച്ചിരിക്കുന്ന ആരതിയിലേക്കാണ്…! പർപ്പിൾ ചുരിദാറും, മാറ് അതേ നിറത്തിലുള്ള വലപോലത്തെ ഷാളുകൊണ്ട് മറച്ച അവളുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ നിഴലടിക്കുന്നത് വ്യക്തമായിക്കാണാം…!
അവളിതുവരെ എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല…! കണ്ടിരുന്നെങ്കി ആ മോന്തായം ചൊമന്ന് തുടുത്തേനേ…!
എന്നാൽ അടുത്ത സെക്കന്റ് ഗാലറി നിശബ്ദമായി…! അതെന്താന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കും മുന്നേ ആരതിടെ നോട്ടം എന്നിക്കുനേരെയെത്തി…! അതോടെ ആദിനിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്തൊരു തിളക്കവും സന്തോഷമെല്ലാം മിനിമറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…!
ഞാൻ കരുതിയിരുന്നപോലെ അരതീടെ നോട്ടം മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്നെ തേടിയെത്തിയത്…! ഗാലറിയിലെ ഒരുരുത്തർടേം പെഴച്ചനോട്ടം എന്നിൽത്തന്നെയായിരുന്നു…!
ഒന്നും മനസിലാവാതെ അതേ നിൽപ്പ് നിൽക്കെയാണ് ഒരുത്തൻ വന്നെന്റെ തോളിൽ തട്ടി ഡഗ് ഔട്ടിലേക്ക് ഓടുന്നത്…! അടുത്തു നിന്ന റെഫെറീ എന്റെ നമ്പറും അവന്റെ നമ്പറും എഴുതിയ ബോർഡ് പൊക്കി പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…!
ശേഷം അധികം താമസിക്കാതെ ഞാൻ നേരെ ഗ്രൗണ്ടിലേക്കിറങ്ങി…! യദുവും വിച്ചൂവും എല്ലാം വിയർത്ത് കുളിച്ചിട്ടുണ്ട്…! പക്ഷെ എന്റെ ശ്രെദ്ധപോയത് എതിർടീമിലെ അജാനുബാഹുവായ ഓരോരുത്തർടേം അടുത്തേക്കാണ്…! ഇവനൊക്കെ ആ കോളേജില്ത്തന്നെ പഠിക്കാണോരാണോ ആവോ…! അതോ വല്ല വാർപ്പിനും തേപ്പിനൊക്കെ പോണോരെ പിടിച്ച് കളിക്കാൻ ഇട്ടതാണോ…?