“ഇനി പ്രസാദും അവളെ ഓർത്ത് വിടുന്നുണ്ടായിരിക്കുമോ..?”
ഭദ്രൻ ഒരു സംശയത്തോടെ അജിയോട് ചോദിച്ചു..
“നിനക്കും എനിക്കും ആകാമെങ്കിൽ അവനും ആയിക്കൂടെ..?”
അജി അത് പറഞ്ഞതും ഭദ്രൻ തല കുനിച്ച് പിടിച്ച് നിന്നുകൊണ്ട് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി, ഭദ്രന്റെ ചിരി കണ്ട് അജിക്കും ചിരി പൊട്ടിയെങ്കിലും ചിരി കടിച്ച് പിടിച്ച് നിന്നുകൊണ്ട് അജി വീണ്ടും തുടർന്നു.
“പ്രിയ നാളെ ഇവിടെ വരുമ്പോൾ നമ്മുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും ഒരു പ്രലോഭനങ്ങളും ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല..! നമ്മൾ അവളെ പണ്ണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്ന കാര്യം അവൾക്ക് ഒരിക്കലും മനസ്സിലാവാൻ പാടില്ല..! അമ്മവന്മാരുടെ സ്നേഹം നമ്മൾ കാണിക്കുന്നു എന്നെ പ്രിയക്ക് തോന്നാവു..! ഒരുപക്ഷെ നമ്മുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ എന്തെങ്കിലും പന്തിയല്ലെന്ന് തോന്നിയാൽ ആ നിമിഷം ലക്ഷ്മി അത് അറിയും പിന്നെ നമുക്ക് തലയുയർത്തി നടക്കാൻ പറ്റില്ല..!”
അജി പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും.
“ലക്ഷ്മി അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല”
ഭദ്രൻ പറഞ്ഞു.
“അത് മാത്രമാണൊ..! വിച്ചുന്റെ മുഖത്ത് പിന്നെ നമ്മൾ എങ്ങനെ നോക്കും..? മറ്റ് ബന്ധുക്കളുടെ മുഖത്ത് നമ്മൾ എങ്ങനെ നോക്കും..?”
ഭദ്രൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും അജി പറഞ്ഞു.
അജി പറയുന്നതെല്ലാം കേട്ട് ‘നി പറഞ്ഞതും ശെരിയ’ എന്ന ഭാവത്തോടെ ഭദ്രൻ തലയാട്ടി.
അജി തുടർന്നു…
“അവൾ ഇവിടെ വന്ന് തിരികെ ദുബായിലേക്ക് പോകുന്നതുവരെ അവളെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കാനാണ് നമ്മുടെ യോഗമെങ്കിൽ..! അതിൽ തൃപ്തിപ്പെടുക..! അല്ലാതെ അവളെ കേറി പിടിക്കാനൊന്നും പോയേക്കല്ല്”
അജി പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും.