ആദി പൂജ [ആദിദേവ്]

നെറ്റിയിലെ കുങ്കുമ പൊട്ടിൽ തുടങ്ങി, അവളുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകളും തൂങ്ങിയാതാണെങ്കിലും ആദിയുടെ നുണയൽ കാരണം ചെറുതായി കൂർത്ത് നിൽക്കുന്ന മുലയും, താഴെ മഴ വെള്ളത്തിൽ നനഞ്ഞൊട്ടിയ ചെറു രോമരാജിയിൽ പൊതിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിളും, അതിൽ തുടങ്ങിയ ചെറു ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ വെളുത്ത രണ്ട് തുടയിടുക്കിൽ ചെന്നവസാനിച്ചു.

വിയർപ്പ് ഇനിയും വിട്ട് പോകാതെ അങ്ങിങ്ങായ് അമ്മയുടെ ആ തുടയിടുക്കിലെ കറുത്ത രോമക്കാട്ടിൽ ഒളിഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ആ വെളുത്ത് മെലിഞ്ഞ ശരീരത്തിൽ ആ കറുത്ത രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ആ മഥനചെപ്പും കാട്ടി ചുമരിൽ ചാരി സുഖത്തിൻ്റെ മറ്റൊരു ലോകത്തിൽ നിൽക്കുന്ന തൻ്റെ അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ ആദിയുടെ പാന്റിൻ്റെ മുൻ വശം വെട്ടി വിറച്ചു

“ലോകത്തിൽ ഇങ്ങനെ വേറെ ആരേലുമൊക്കെ ഉണ്ടാവുമോ അമ്മേ?”

“എങ്ങനെ?”

“ഇങ്ങനെ അമ്മേം മോനും.”

ആദി അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആ ഇരുൾ വെളിച്ചത്തിലും പൂജയുടെ മുഖത്തെ ചിരി അവൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ഉണ്ടാവും, നിന്നെ പോലൊരു തലതെറിച്ചവൻ പോരെ ഇതിനൊക്ക. എന്നെ കറക്കി എടുത്ത പോലെ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയാ പിന്നെ എന്നെപ്പോലെയുള്ള പാവം അമ്മമ്മാർ എപ്പോ വീണുന്ന് നോക്കിയാ മതി.”

“ഞാൻ കറക്കി എടുത്തുന്നോ? അമ്മ അല്ലെ തുടക്കമിട്ടത്?”

“അത് പിന്നെ നിന്നെ പോലൊരു സുന്ദരൻ വന്ന് ഉമ്മ വെച്ചാ പിന്നെ ഞാനെന്ത് ചെയ്യാനാ?”

“ഞാൻ ൻ്റെ അമ്മയെ അല്ലെ ഉമ്മ വെച്ചേ. അമ്മയോ, ഉമ്മ ചോദിച്ചതും ബ്രായല്ലേ ആദ്യം ഊരി കളഞ്ഞേ. ൻ്റെ ചുണ്ടിലെ വേന്ദന ഇപ്പഴും മാറീട്ടില്ല, അറിയോ?”