ആദി പൂജ [ആദിദേവ്]

“ഹൗ!”

“ന്താടാ വേദന ണ്ടോ?”

മൗനമായിരുന്നു അവൻ്റെ മറുപടി.

ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പൂജ തൻ്റെ വലത്തെ കൈയ്യിലെ വിരലിലെ ഓയിൽമെന്റ് അവൻ്റെ ചെണ്ടക്കോലിൻ്റെ നടുഭാഗത്തായി മെല്ലെ തേച്ചു.

“ടാ, നീ എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്ക്. ഇത് ഇങ്ങനെ നിക്കുന്നതുകൊണ്ട് തടവാൻ പറ്റില്ല.”

പൂജ ഓയിൽമെന്റ് തേച്ച് പിടിപ്പിക്കുന്നതിലെ വൈഷമ്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു.

“അത് ഞാൻ ചെയ്തോളാം,” ആദി പറഞ്ഞു.

“അയ്യടാ, അത് വേണ്ട. നിൻ്റെ കളി അല്ല ഇത്. ഭാവില് വല്യ പ്രശ്നാവും. സാറ് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നാട്ടെ” പൂജ ചെറിയ ഗൗരവ്വത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അമ്മ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ മുഖത്ത് ചെറിയ നാണത്തോടെ അവൻ തൻ്റെ നീളൻ ചെണ്ടക്കോലുമായി ബെഡ്ഡിൽ നിന്നിറങ്ങി നിന്നു. കുത്തനെ നിൽക്കുന്ന അവൻ്റെ സാധനത്തെ ബെഡ്ഡിലിരുന്ന് ഒരു കൈ കൊണ്ട് താഴ്ത്തി പിടിച്ച് പൂജ തൻ്റെ രണ്ട് വിരൽ കൊണ്ട് അതിൻ്റെ നടുവിലായി മെല്ലെ തടവി.

അതിൻ്റെ ചില സമയത്തെ ബലം വെയ്പ്പും, ആട്ടവും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ പൂജ അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.

“ഇത് കടിക്കോടാ?” പൂജ ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി.

“അമ്മേ കളിയാക്കില്ലന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്?” അവൻ ശഠിച്ചു.

“ഇല്ല… ഇല്ല..” പൂജ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“വേഗം അമ്മാ, എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കണം” ആദി ധൃതി കൂട്ടി.

“നിക്കടാ പത്ത് മിനിറ്റ് ന്നാ അവള് പറഞ്ഞേ,” അതും പറഞ്ഞ് പൂജ തൻ്റെ കൈവിരലുകൾ കുറച്ച് സ്പീഡ് കൂട്ടി.

“വേദന ഉണ്ടോടാ ഇപ്പം?”

“ചെറുതായിട്ട്.”