മഴ കൊണ്ട് നനഞ്ഞതു കൊണ്ടാവണം അവൻ്റെ വണ്ണമില്ലാത്ത കുഞ്ഞൻ കോല് സ്വൽപ്പം ചുരുങ്ങിയിരുന്നു. അതു കൊണ്ട് തന്നെ പൂജയുടെ പിടുത്തം കറക്റ്റ് നടുവിലും ആയിരുന്നു.
“യ്യോ..അമ്മേ, വേദനിക്കുന്നു.. വിട്.”
“അയ്യടാ… അമ്മേന്നോ? വേറെ പേര് അല്ലെ നേരെത്തെ വിളിച്ചേ? സോറി പറയടാ.”
“സോറി എൻ്റെ പട്ടി പറയും” അവൻ വാശി പിടിച്ചു
“ആഹാ, എന്നാ നിന്നെ കൊണ്ട് ഞാൻ പറയിപ്പിക്കും,” പൂജ തൻ്റെ കൈ ഒന്നുകൂടി ഞെരുക്കി.
“സോറി..സോറി..സോറി..” വേദന കൊണ്ടവൻ ഒന്ന് ഉയർന്ന് പൊങ്ങി.
അവൻ സോറി പറഞ്ഞതും പൂജ തൻ്റെ കൈ എടുത്തു. വിജയ ഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി പല്ലിളിച്ചു. അതേ സമയം ആദി ഒരേ നിൽപ്പായിരുന്നു. അവൻ്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് വേദനയുടെ കണ്ണൂനീർ ഒഴുകി തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവൻ ഒന്നും പറയാതെ തൻ്റെ കൈ കൊണ്ട് ത്രീ ഫോർത്തിൻ്റെ മുൻ ഭാഗം പൊത്തി പിടിച്ച് ബെഡിലേയ്ക്ക് കയറി കിടന്ന് ബ്ലാക്കറ്റ് കൊണ്ട് മൂടി. ദൈവമേ പണിപാളിയോ, ആ ദേഷ്യത്തില് പിടിച്ചും പോയി, വേദന ആയി കാണും പാവത്തിന്. പൂജയുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരായിരം ചിന്തകൾ കടന്നു പോയി.
“ടാ… ആദീ നൊന്തോ ടാ” പൂജ അവനരികിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ഒരു തേങ്ങൽ മാത്രമായിരുന്നു അവൻ്റെ മറുപടി.
“സോറി.. എടാ, നീ അമ്മയെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചിട്ടല്ലേ. എൻ്റെ മുടി പിടിച്ച് വലിച്ചില്ലെ, ‘എടീ’ എന്ന് വിളിച്ചില്ലെ. ‘വെള്ള പാറ്റേന്ന്’ വിളിച്ചില്ലെ. ഇത്രം ആവുംമ്പോ ദേഷ്യം വരില്ലേ?” പൂജ അവനെ തട്ടി വിളിച്ചു.