കണ്ണിന് മുന്നിൽ അരങ്ങേറിയ ദൃശ്യ വിസ്മയം കണ്ടു വിവേകും മനുവും തോംസനും കണ്ണ് മിഴിച്ചപ്പോൾ പെൺ കിടാങ്ങൾ എല്ലാവരും നാണത്താൽ മുഖം പൊത്തി നിന്നു.
തന്റെ മുഖത്തേറ്റ അനീറ്റയുടെ ചുടു നിശ്വാസത്തിലും ചുണ്ടിൽ അറിഞ്ഞ മാംസളതയിലും ഹിരൺ ഞെട്ടി തരിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
അപ്പോളേയ്ക്കും അനീറ്റ അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ വിട്ടു വിതുമ്പി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്തു നിന്നും കൈകൾ താഴേക്കു അയച്ചു അവന്റെ മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരു കൈകളാലും മുഖം പൊത്തി അവന്റെ മടിയിലേക്ക് വീണു.
മുള ചീന്തും പോലെ അവന്റെ മടിയിൽ കിടന്നു അലറി കരഞ്ഞ അനീറ്റയെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ കഴിയാതെ ഹിരൺ ശില കണക്കെ ഇരുന്നു പോയി.
അനീറ്റയുടെ അലറി കരച്ചിലും ഒരു രീതിയിലും പ്രതികരിക്കാതെ കല്ല് പോലെ ഇരിക്കുന്ന ഹിരണിന്റെ ചെയ്തികളും കണ്ട എല്ലാവരും പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി നിന്നു. തങ്ങൾ കരുതുന്നത് പോലെ ഒന്നും അല്ല കാര്യങ്ങൾ എന്ന് മനസ്സിലാവാൻ അധികം സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.
ഏറെ നേരത്തെ കരച്ചിലിനൊടുവിൽ അനീറ്റ അവന്റെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു വീണ്ടും അവന്റെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത് കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയേറെ സന്തോഷിച്ച മറ്റൊരു ദിവസം ഉണ്ടായിട്ടില്ല ഹിരൺ… ഇന്ന് നീ എന്നോട് സംസാരിച്ചു. അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടും നിനക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം നീ തുറന്നു സമ്മതിച്ചു. മതി… ഈ ജന്മം മുഴുവൻ നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ നിനക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കാൻ ഇപ്പൊ നീ എനിക്ക് തന്ന ഈ നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം മതി. കാത്തിരുന്നോളാം ഒരിക്കലും കിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ ഹിരണിന്റെ പെണ്ണായി ഈ ജന്മം മുഴുവൻ കാത്തിരുന്നോളാം…..