പൊടുന്നനെ ഒരു ധൈര്യം കിട്ടിയതു പോലെ ടോണി പറഞ്ഞു…
അയാളുടെ മുഖത്ത് ഒരാംകാക്ഷ ടോണി കണ്ടു…
കയ്യിലിരുന്ന ഷോൾഡർ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു ഫയൽ എടുത്ത് അവൻ മേശപ്പുറത്തേക്കു വെച്ചു…
അയാളത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവനെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കിയിരുന്നു…
“” ഇത് സാറിന് അറിയാവുന്ന കേസ് തന്നെയാണ്……….”
ടോണി പറഞ്ഞു……
ഒരു തീവണ്ടി പുറപ്പെടാനുള്ള സിഗ്നൽ പുറത്തു മുഴങ്ങിയത് ഷാഹുൽ കേട്ടു…
“ നിങ്ങൾക്കെത്ര വയസ്സായി… ?””
അയാളുടെ ചോദ്യത്തിന്റെ അർത്ഥം ഇരുവർക്കും പിടികിട്ടിയില്ല..
“ പത്തൊൻപതോ ഇരുപതോ… അല്ലേ… ?”
അയാൾ തുടർന്നു.
ഇരുവരും ശിരസ്സിളക്കി…
“” ഒന്നുകിൽ നിങ്ങളുടെ പ്രായത്തിന്റെ… അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളെയാരോ പറ്റിച്ചിട്ടുണ്ട്… “
ഇരുവരും അയാളുടെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചു..
“” അല്ലാതെ ആരും ഇങ്ങോട്ടു വരാറില്ല… “”
“ സർ , ഒരു പ്രൈവറ്റ് ഡിക്റ്റടീവ് അല്ലേ… ?””
ഷാഹുൽ അമ്പരന്ന് അയാളെ നോക്കി…
അയാളൊന്നു ചിരിച്ചു…
“” അങ്ങനെയൊക്കെ വിചാരിച്ചാ ഞാൻ ഇതു തുടങ്ങിയത്…… ലൈഫൊക്കെ ട്രാജഡിയായപ്പോൾ ഒരു നേരം പോക്ക്… പക്ഷേ, ഇന്നുവരെ കേസിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞ് ഒരാളും വന്നിട്ടില്ല… “
ടോണി നിരാശയോടെ ഷാഹുലിനെ നോക്കി.
“” നിങ്ങൾക്ക് എന്റെ മക്കളുടെ പ്രായമേ ഉള്ളു… സൊ, ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കുക…”
ഇത്തവണ അയാളുടെ സ്വരം മയപ്പെട്ടിരുന്നു…
“” ഒരാളുടെ ജീവനാണ് വലുത്… അതുകൊണ്ട് എത്രയും പെട്ടെന്ന് പൊലീസിനെ അറിയിക്കുക.. “
“” ഇത് പൊലീസ് കുറേ അന്വേഷിച്ചതാണ് സർ… …. “
ടോണിയുടെ ശബ്ദം പതറിയിരുന്നു…
അയാളുടെ മുഖത്തൊരു മിന്നലുണ്ടായി…