എരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ചുരുട്ട് ആഷ്ട്രേയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…
അതിനടുത്ത് താക്കോൽക്കൂട്ടം..
മേശയ്ക്കപ്പുറത്ത് ഒന്നും കാണുക സാദ്ധ്യമല്ലായിരുന്നു…
ഇപ്പുറം രണ്ട് ഇരുമ്പുകസേരകൾ……
ടോണി ഷാഹുലിനെ ദീനമായി ഒന്നു നോക്കി..
ഷാഹുൽ ചുവരിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി…
ചുവരിൽ ത്രിവർണ്ണ പതാക.. അതിനോടു ചേർന്ന് ഭാരതാംബയുടെ ചിത്രം…
അതിനു കീഴെ നെഹ്റു മുതൽ ഇങ്ങോട്ടുള്ള എല്ലാ പ്രധാനമന്ത്രിമാരുടെയും ചിത്രങ്ങൾ…
അതിനു താഴെയും വേറെ കുറേ ചിത്രങ്ങൾ…
കുറച്ചു മാറി, ആണിയിൽ തൂക്കി കുറേ ബാഡ്ജുകളും പതക്കങ്ങളും …….
വാതിലിനു ലംബമായും തിരശ്ചീനമായും അത്യാവശ്യം വലിപ്പമുള്ള രണ്ടു കണ്ണാടികൾ ചുവരിൽ ഫിറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്…
അടുത്ത നിമിഷം കർട്ടന്റെ കൊളുത്തിളകി.
ഭിത്തിയോടു ചേർന്നുള്ള വശത്തുകൂടി ആറടിയിലധികം ഉയരമുള്ള ഒരു ആജാനബാഹു മുറിയിലേക്ക് വന്നു…
അമ്പതു വയസ്സിനടുത്തോളം പ്രായം അയാൾക്കു തോന്നിക്കുമായിരുന്നു…
മിലിട്ടറി ക്ലോത്ത് ബർമുഡയും കയ്യില്ലാത്ത കറുത്ത ബനിയനുമാണ് അയാൾ ധരിച്ചിരുന്നത്…
തലയിൽ കറുത്ത വട്ടത്തൊപ്പി…
അയാളുടെ നെഞ്ചിലെയും കൈകളിലേയും മാംസ പേശികൾ ഉരുണ്ടു കൂടി ദൃഡമായിരിക്കുന്നത് ഇരുവരും കണ്ടു..
ഷാഹുലും ടോണിയും അറിയാതെ തന്നെ അറ്റൻഷനിലായി…
“” ഇരിക്കാം……………’’
അയാൾ വലത്തേ കൈ നീട്ടി അവരോടു പറഞ്ഞു……
ഭിത്തിക്കരികിലൂടെ അയാൾ മേശയ്ക്കപ്പുറം കടന്നു …
“” ഇരിക്കുന്നില്ലേ………….. ? “
അയാൾ ചോദിച്ചതും ഷാഹുലും ടോണിയും ഒരേ സമയം കസേരയിൽ ഇരുന്നു…
അയാൾ അപ്പുറത്ത് ഇരുന്നത് ഉയരമുള്ള കസേരയിലായിരുന്നു…